ภาษาอังกฤษ

foot

แปลว่า ฟุต

ตัวอย่าง ระบบการบินโดยอัตโนมัตินั้น จะใช้ต่อเมื่อเครื่องบินอยู่ในระดับสูงที่ปลอดภัยแล้วเป็นหมื่นฟุตเหนือพื้นดินขึ้นไป

เพิ่มเติม มาตราวัดของอังกฤษ 1 ฟุต เท่ากับ 12 นิ้ว

แปลว่า เท้า, ตีน, บาทา

แปลว่า บาท

ตัวอย่าง สานุศิษย์ก้มกราบลงที่บาทของพระองค์ด้วยความสำนึกในพระคุณเป็นล้นพ้น

แปลว่า หน่วยวัดความยาวเท่ากับ 12 นิ้ว, หน่วยวัดความยาวเป็นฟุต

แปลว่า เท้า

ตัวอย่าง ท่อนไม้โครมลงมาบนเท้าของฉัน

เพิ่มเติม อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น

แปลว่า เชิง

ตัวอย่าง คนร้ายขับรถไปทิ้งไว้ที่เชิงเขา

เพิ่มเติม ตีนซึ่งเป็นฐานที่ตั้งของบางสิ่งบางอย่าง ชายหรือปลายของบางสิ่งบางอย่างที่ยื่นออกมา ริมหรือชายด้านล่างของผ้าที่มีลวดลาย

แปลว่า ตีน

ตัวอย่าง อย่าเดินตีนเปล่าออกไปนอกบ้าน

แปลว่า ตีน

ตัวอย่าง คนแปลกหน้าด่าไล่ไม่ให้เข้าไปวิ่งเล่นบริเวณตีนดอย

แปลว่า ริม

ตัวอย่าง อย่าเดินริมระเบียงเพราะจะตกลงไปได้

เพิ่มเติม ส่วนที่อยู่ตามแนวนอกสุดของสิ่งหนึ่ง

แปลว่า ส่วนล่าง, ฐาน, ตีน, โคน, เชิง

พจนานุกรมไทย ตีน หมายถึง:

น. ชื่อปลานํ้ากร่อยในวงศ์ Periophthalmidae ที่ใช้ครีบอกต่างตีน ตาโปนมองเห็นเหนือนํ้าได้ดี เช่น ชนิด Periophthalmus barbarus, Boleophthalmus boddarti.(ดู จุมพรวด).
น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สําหรับยืนหรือเดินเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นหรือส่วนล่างของสิ่งบางอย่าง เช่น ตีนม่าน ตีนมุ้ง; ชาย, เชิง, เช่น ตีนท่า ตีนเลน.

พจนานุกรมไทย บาท หมายถึง:

น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๑๐๐ สตางค์ หรือ ๔ สลึง เท่ากับ ๑ บาท, อักษรย่อว่า บ.; เขียนตามวิธีโบราณดังนี้ (อักขระพิเศษ) หมายความว่า ๓ บาท; ชื่อมาตราชั่งตามวิธีประเพณี สําหรับกําหนดนํ้าหนักเท่ากับเงินหนัก ๑๕ กรัม.
น. ช่วงเวลาเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่วโมง เท่ากับ ๖ นาที.
น. ส่วนหนึ่งของบทแห่งคําประพันธ์ เช่น โคลง ๔ สุภาพ บทหนึ่งมี ๔ บาท.

พจนานุกรมไทย ฟุต หมายถึง:

พจนานุกรมไทย ริม หมายถึง:

น. ชาย, ขอบ, เช่น ริมคลอง ริมผ้า ริมโต๊ะ. บ. ใกล้, ชิด, เช่น นั่งริมหน้าต่าง. ว. ด้านนอก เช่น น้องนอนกลาง พี่นอนริม; (ปาก) เกือบ, จวน, เช่น ริมตาย.

พจนานุกรมไทย เชิง หมายถึง:

ก. แง่งอน, กระบวน, เช่น ทําเชิง เอาเชิง; ท่าที, ท่วงที, เช่น คุมเชิง หยั่งเชิง ลองเชิง.
น. ตีนซึ่งเป็นฐานที่ตั้งของบางสิ่งบางอย่าง เช่น เชิงเทียน เชิงเขา เชิงกําแพง, ชายหรือปลายของบางสิ่งบางอย่างที่ยื่นออกมา เช่น เชิงตะพาบนํ้า เชิงปลากราย เชิงเลน เชิงกลอน, ริมหรือชายด้านล่างของผ้าที่มีลวดลายเช่น เชิงผ้า เชิงผ้าซิ่น.

พจนานุกรมไทย เท้า หมายถึง: