ภาษาอังกฤษ

fall

แปลว่า สูญเสีย (ทางวรรณคดี), ตาย, โดนยิง

แปลว่า มีขึ้น, จัดขึ้น

แปลว่า แพ้, ถูกโค่นล้ม, โดนยึดอำนาจ

แปลว่า ร่วง, ตก, ล้ม, หล่น

แปลว่า ตกลง, ต่ำลง, ลดลง, น้อยลง

แปลว่า ฤดูใบไม้ร่วง

แปลว่า ลม

ตัวอย่าง หมอดูบอกว่าฉันเป็นคนธาตุลมไม่ถูกกับธาตุไฟ

เพิ่มเติม ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง 4 ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปกติจะทำให้เกิดอาการต่างๆ ได้

แปลว่า การลดลง, การลดต่ำลง, ความตกต่ำ, การเสื่อม

แปลว่า การตก, การร่วง, การหล่น

แปลว่า การร่วง

ตัวอย่าง การร่วงของใบไม้ในฤดูแล้งทำให้พนักงานกวาดถนนต้องทำงานหนัก

แปลว่า ลง

ตัวอย่าง ในเช้าวันรุ่งขึ้นก่อนที่เขาจะกลับบ้าน หมอกลงหนาทึบจนมองไม่เห็นแม่น้ำ มีแต่ความขาวโพลนห่ออยู่รอบตัว

แปลว่า พินาศ

ตัวอย่าง พระนครและกรุงศรีอยุธยาต้องพินาศไปท่ามกลางกองเพลิงที่ลุกโชติช่วงอยู่นานนับเดือน

เพิ่มเติม เสียหายวอดวายอย่างแสนสาหัส

แปลว่า ตก

ตัวอย่าง ขณะนี้ราคาหุ้นกำลังตกอย่างมาก

แปลว่า ร่วงหล่น

ตัวอย่าง บ้านของพ่อมีต้นไม้ร่มครึ้มก็จริง แต่ไม่มีใบไม้ร่วงหล่นอยู่ที่พื้นดินเลย

แปลว่า ตก

ตัวอย่าง เมื่อคืนฝนตกหนักมาก

เพิ่มเติม ไหลลง, หยดลงมา

แปลว่า ลด

ตัวอย่าง เมื่อเราขึ้นไปสูงจากพื้นดินไปในท้องฟ้า 1 กิโลเมตร อุณหภูมิจะลดลงราวๆ 6.50 ซ.

แปลว่า ล้ม

ตัวอย่าง เด็กที่อยู่ในวัยหัดเดินมักล้มบ่อย เนื่องจากการทรงตัวยังไม่ดี

เพิ่มเติม กิริยาที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง, ตั้งอยู่ไม่ได้

แปลว่า พลัด

ตัวอย่าง น.ส. สุธิดาซึ่งเป็นผู้หนึ่งที่พยายามเดินชมทัศนียภาพได้เกิดพลัดจากชะง่อนหินตกลงไปในหุบเขา

เพิ่มเติม หล่นจาก, ตกจาก

แปลว่า หล่น

ตัวอย่าง กระถางต้นไม้หล่นลงมาถูกรถยนต์ที่จอดอยู่ข้างล่างเสียหาย

เพิ่มเติม ตกลงมา, ร่วงลง

แปลว่า โค่น

ตัวอย่าง เขาไม่ใช้คนที่ใครๆ จะมาโค่นง่ายๆ หรอกนะ

เพิ่มเติม ล้มหรือทำให้ล้มอย่างต้นไม้ล้ม

แปลว่า หกล้ม

ตัวอย่าง เขาหกล้มจนเอ็นเหนือเข่าฉีก

เพิ่มเติม ล้มลง, พลาดลง

แปลว่า คะมำ

ตัวอย่าง เขาคะมำลงไปในถังขยะที่วางอยู่ใกล้

เพิ่มเติม อาการที่หน้าคว่ำหัวปักลง

แปลว่า ล้มคว่ำ

ตัวอย่าง เขากระโดดเตะไอ้นักเลงสามสี่คนที่เดินปรี่เข้ามาล้มคว่ำไปคนละทาง

เพิ่มเติม อาการที่หน้าคว่ำหัวปักลง

แปลว่า ลงเม็ด

ตัวอย่าง เขาภาวนาอยู่ในใจขอให้พบบ้าน หรือศาลาที่พอจะหลบฝนที่เริ่มลงเม็ดได้

พจนานุกรมไทย คะมำ หมายถึง:

ก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.

พจนานุกรมไทย ตก หมายถึง:

ก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับตํ่าในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น นํ้าตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น ฝีมือตก มือตก เสียงตก; เพาะข้าวลงในตากล้า เรียกว่า ตกกล้า; เอาเบ็ดเกี่ยวเหยื่อหย่อนลงไปให้ปลาหรือกุ้งกินแล้ววัดหรือสาวขึ้นมา เช่น ตกปลา ตกกุ้ง; ย่างเข้า เช่น ตกเย็น ตกคํ่า ตกฤดูหนาว; เรียกสีที่ละลายออกหรือจางไปในเวลาซักหรือถูกแดดเป็นต้นว่า สีตก; ได้, ถึง, เช่น ตกทุกข์ ตกระกําลําบาก; มาถึง เช่น คําสั่งยังไม่ตก ของที่สั่งตกมาแล้ว; ขาดหายไป เช่น เขียนหนังสือตก; เขียนคําที่ขาดเติมลง เช่น ตกหนังสือ; ไม่ได้ขึ้นยานพาหนะเพราะไปไม่ทันหรือไม่มีค่าโดยสาร เช่น ตกรถ ตกเรือ; เอาเงินหรือสิ่งของให้ไปก่อนแล้วคิดเอาเป็นพืชผลภายหลังตามแต่จะตกลงกัน เช่น ตกข้าว คือ เอาเงินให้ไปก่อนแล้วคิดเอาข้าวทีหลัง; โดยปริยายหมายความว่า ลดลงตํ่า เป็นอาการแสดงว่า กลัว ยอมแพ้ หรือหมดกําลัง เป็นต้น เช่น คอตก หัวตก หางตก. ว. สําเร็จ เช่น แก้ตก ปลงตก คิดตก.

พจนานุกรมไทย พลัด หมายถึง:

[พฺลัด] ก. พลาด หลุด หรือตกจากที่ใดที่หนึ่ง เช่น ของพลัดจากมือ เด็กพลัดจากต้นไม้, พรากจากกันโดยไม่รู้ว่าหลงไปอยู่ที่ใด เช่น พลัดพ่อ พลัดแม่, พรากจากถิ่นฐานหรือบ้านเกิดเมืองนอนเดิม เช่น พลัดถิ่นฐานบ้านเมือง พลัดบ้าน พลัดเมือง.

พจนานุกรมไทย พินาศ หมายถึง:

น. ความเสียหายสิ้นเชิง, ความเสียหายย่อยยับ. ก. เสียหายสิ้นเชิง, เสียหายย่อยยับ. (ป. วินาส; ส. วินาศ).

พจนานุกรมไทย ลง หมายถึง:

ก. ไปสู่เบื้องตํ่าหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น นํ้าลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ; เอาเครื่องมือจับสัตว์นํ้าวางขึง หรือปัก เพื่อจับสัตว์นํ้า เช่น ลงข่าย ลงลอบ ลงอวน ลงเบ็ด; จด เช่น ลงบัญชี; ทําพิธีจารึกมนตร์หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่น ลงเลขลงยันต์ ลงนะหน้าทอง ลงกระหม่อม; ยอม เช่น ผู้น้อยต้องลงผู้ใหญ่; ตีพิมพ์ออกเผยแพร่ เช่น เอาข่าวไปให้หนังสือพิมพ์ลง ลงแจ้งความ; ตกลงปลงใจแล้วก็ปักใจถือเอาเป็นแน่ เช่น ลงได้ทําเป็นไม่ทิ้ง ลงสู้แล้วไม่ถอย; ปลูก เช่น ลงมะพร้าว ลงลิ้นจี่; ลด เช่น ราคาทองลง ค่าเงินดอลลาร์ลง; ตก เช่น นํ้าค้างลง ฝนลง หมอกลง; เฆี่ยน เช่น ลงไม้ เอาหวายลงหลัง; ท้องเดิน เช่น ทั้งลงทั้งราก. ว. อาการที่ไปสู่เบื้องตํ่า เช่น ไหลลง เลื่อนลง ถอยลง; มากกว่าเดิม เช่น เลวลง ผอมลง ถูกลง สั้นลง.

พจนานุกรมไทย ลด หมายถึง:

ก. น้อยลง ตํ่าลง หรือทําให้น้อยลงตํ่าลงกว่าที่มีอยู่เป็นอยู่แต่เดิม เช่น น้ำลด ลดโทษ ลดราคา ลดน้ำหนัก ไข้ลด ลดธงลงจากเสา, ผ่อนลง เช่น ลดฝีเท้า ลดฝีจักร ลดระดับ ลดเสียง, เอาออก เช่น ลดฝาเรือนออกด้านหนึ่งทำให้ห้องโล่งขึ้น, หย่อนตัวลงนั่งหรือนอน เช่น ลดตัวลงนั่ง.

พจนานุกรมไทย ลม หมายถึง:

น. ชื่อปูชนิด Ocypode ceratophthalma ในวงศ์ Ocypodidae ก้านตายาว วิ่งเร็ว อยู่ตามหาดทรายชายทะเล.
น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทําให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น หมดลม สิ้นลม หมายความว่า ตาย; อากาศที่เคลื่อนที่; ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีอาการหลายอย่าง เช่น วิงเวียน หน้ามืด คลื่นเหียน, ถ้าอาการรุนแรงอาจถึงแก่สิ้นสติหรือตายได้ เช่น เขาเป็นลมแน่นิ่งไป.
น. ชื่อเห็ดชนิด Lentinus polychrous Lév. ในวงศ์ Polyporaceae ขึ้นบนขอนไม้ผุ ดอกเห็ดรูปปากแตร ด้านบนมีเกล็ดสีนํ้าตาลอ่อน ด้านล่างมีครีบสีนํ้าตาลแดง เนื้อเหนียว กินได้.

พจนานุกรมไทย ล้ม หมายถึง:

ก. กิริยาที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง เช่น ต้นไม้ล้ม ล้มตัวลงนอน ตึกล้ม, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น ล้มจอมปลวก ถูกผลักล้มลง, ตั้งอยู่ไม่ได้ เช่น กิจการล้ม ธนาคารล้ม โรงเรียนล้ม; ฆ่า เช่น ล้มวัว ล้มควาย, ตาย เช่น ช้างล้ม, ตัดโค่น เช่น ล้มกอไผ่; สมยอมหรือทำให้สมยอมกันในทางที่ไม่สุจริต เช่น ล้มคดี ล้มมวย. ว. ที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง เช่น ไม้ล้มข้ามได้ คนล้มอย่าข้าม; ที่สมยอมกันในทางไม่สุจริต เช่น มวยล้ม.

พจนานุกรมไทย ล้มคว่ำ หมายถึง: