ภาษาอังกฤษ

bury

แปลว่า ฝังศพ

แปลว่า ฝัง

แปลว่า จม

แปลว่า บัง

แปลว่า ฝังดิน

ตัวอย่าง คนอยุธยาสมัยก่อนนิยมเอาทรัพย์ใส่ตุ่มฝังดิน

เพิ่มเติม จมหรือทำให้จมลงในดิน

แปลว่า หมก

ตัวอย่าง ปลาชนิดนี้เท่านั้นที่ยังสามารถอยู่อาศัยในแหล่งน้ำที่แห้งในฤดูแล้งโดยหมกตัวอยู่ในกระเปาะใต้ดินคล้ายจำศีล

เพิ่มเติม ซุกไว้ใต้

แปลว่า ฝัง

ตัวอย่าง คนโบราณนิยมนำทรัพย์สมบัติใส่ตุ่มฝังดิน

เพิ่มเติม ทำให้จมลงไปจากระดับพื้นจนมิดทั้งหมดหรือบางส่วน

พจนานุกรมไทย จม หมายถึง:

ก. หายลงไปหรืออยู่ใต้ผิวพื้น เช่น จมนํ้า จมดิน, โดยปริยายหมายความว่า เข้าลึก เช่น จมมีด จมเขี้ยว, หมกตัวหรือฝังตัวอยู่ เช่น จมอยู่ในห้องหนังสือ จมเลือด, ถอนทุนไม่ขึ้น เช่น ทุนจม, ยุบตัวลง เช่น สะบักจม; เรียกลวดลายที่ไม่เด่นว่า ลายจม. (ปาก) ว. มาก เช่น วันนี้มีการบ้านจมเลย.

พจนานุกรมไทย บัง หมายถึง:

ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง.
คําพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด บังควร บังคับ หรือเมื่ออยู่หน้าเศษวรรค เช่น บังวาย บังหวน บังอาจ, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ จ วรรค หรือ ต วรรค แปลงเป็น บัน เช่น บันเจิด บันโดย, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ป วรรค เขียนเป็นสระอํา เช่น บําเพ็ญ.

พจนานุกรมไทย ฝัง หมายถึง:

ก. จมหรือทําให้จมลงไปจากระดับพื้นจนมิดทั้งหมดหรือมิดแต่บางส่วน เช่น ฝังศพ ฝังทรัพย์ ฝังเสา, ทําให้จมติดแน่นอยู่ในสิ่งต่าง ๆ เช่น ฝังเพชร ฝังลาย, โดยปริยายหมายถึงลักษณะอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝังใจ ฝังหัว.

พจนานุกรมไทย หมก หมายถึง:

(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลากระบอก. (ดู กระบอก ๒).
ก. ซุกไว้ใต้ เช่น หมกดิน หมกโคลน หมกทราย, หลบหน้า เช่น ไปหมกหัวอยู่ที่ไหน, ทิ้งสุม ๆ ไว้ เช่น เสื้อผ้าใช้แล้วอย่าหมกไว้; เรียกวิธีทําอาหารบางอย่างให้สุกด้วยการหมกไฟ เช่น หมกปลา หมกหัวมันเทศ.