ผลการค้นหา

กลางวัน

หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงยํ่าคํ่า, ระยะเวลาราว ๆ เที่ยง, เรียกอาหารระหว่างมื้อเช้ากับมื้อเย็นว่า อาหารกลางวัน.

ตอน

หมายถึงน. ห้วง, ชุด, ท่อน, ระยะ, วรรค; ส่วนหนึ่ง ๆ ที่แบ่งออกจากส่วนใหญ่ เช่น แม่นํ้าสายนี้แบ่งออกเป็น ๓ ตอน ถนนพหลโยธินตอนที่ผ่านดอนเมือง หนังสือเล่มนี้มี ๑๐ ตอน โขนแสดงตอนหนุมานเผาลงกา ขอให้มาตอนเช้า ตอนเหนือของประเทศไทย; วิธีขยายพันธุ์ต้นไม้แบบหนึ่ง ใช้มีดควั่นกิ่งและเลาะเปลือกออกแล้วเอาดินพอก ใช้ใบตองหรือกาบมะพร้าวหุ้ม มัดหัวท้ายไว้ เมื่อรากงอกดีแล้ว ตัดกิ่งออกจากต้นนำไปปลูก. ก. ขยายพันธุ์โดยวิธีการเช่นนั้น; ตัดหรือทำลายอวัยวะซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสืบพันธุ์เพื่อไม่ให้เกิดลูกเป็นต้น.

ทิวกาล

หมายถึงน. เวลากลางวัน.

ทิวากาล

หมายถึงน. เวลากลางวัน.

ปลาย

หมายถึง[ปฺลาย] น. ตอนยอด, ตอนที่สุด.

ช่วง

หมายถึงน. ตอน, ระยะ (ที่ต่อเนื่อง). ก. รับเป็นตอน เช่น รับช่วง เช่าช่วง.

แสก ๆ

หมายถึงว. แจ้ง ๆ เช่น กลางวันแสก ๆ.

ห้วง

หมายถึงน. ช่วง, ระยะ, ตอน.

ต้นมือ

หมายถึงน. ตอนแรก ๆ.

ต้นวายปลายดก

หมายถึง(สำ) น. ตอนต้นไม่ดีไปดีเอาตอนหลัง.

กบเต้นสามตอน

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บคำจำคิดจิตขวย.

เครื่องหมายวรรคตอน

หมายถึงน. เครื่องหมายต่าง ๆ ที่ใช้ประกอบในการเขียนข้อความ เช่น จุลภาค (,) มหัพภาค (.) ปรัศนี (?).