ภาษาอังกฤษ

stretch

แปลว่า บิดขี้เกียจ

ตัวอย่าง เขาบิดขี้เกียจอยู่นาน หลังเสร็จจากการสับผักกองสูงท่วมหัว

เพิ่มเติม บิดร่างกายไปมา เพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อย

แปลว่า สัก

ตัวอย่าง พ่อสักว่าวให้ตึง

เพิ่มเติม ทำให้ตึง, ทำให้แน่น

แปลว่า ยาวเหยียด

ตัวอย่าง ขบวนรถยาวเหยียดไปถึงหัวโค้งถนนโน่น

เพิ่มเติม ยาวตรงออกไปเต็มขนาด

แปลว่า ยืดหยุ่น

ตัวอย่าง ลำตัวของไส้เดือนยืดหยุ่นได้

เพิ่มเติม ลักษณะที่วัตถุสามารถกลับคืนสู่รูปทรงเดิมได้หลังจากแรงที่มากระทำต่อวัตถุนั้นหยุดกระทำ

แปลว่า ยืด

ตัวอย่าง อย่าดึงเสื้ออย่างนั้น เดี๋ยวยืดหมด

เพิ่มเติม ขยายตัวให้ยาวหรือกว้างออกไปได้

แปลว่า เหยียด

ตัวอย่าง ฉันทิ้งร่างลงนั่งบนโขดหินเหยียดแขนขาตามสบาย

เพิ่มเติม ทำสิ่งที่งออยู่ให้ตรง

แปลว่า ง่า

ตัวอย่าง แม่ค้ากำลังง่าแขนออกเตรียมพร้อมที่จะเอาเรื่องกัน

แปลว่า ขึง

ตัวอย่าง แม่ขึงผ้าที่จะปักไว้บนสะดึงก่อน เพื่อจะได้เห็นลายชัดขึ้น

เพิ่มเติม ทำให้ตึง เช่น ขึงเชือก

แปลว่า ทำให้ตึง, ขึงให้ตึง

แปลว่า เหยียดตัว, เหยียดแขนขา

แปลว่า ขยายออก, ยืดออก

ADJ

แปลว่า ยืดขยาย, ขยายออก

แปลว่า การขยายออก, การแผ่ขยาย

แปลว่า ความยืดหยุ่น

แปลว่า โทษจำคุก (คำสแลง)

แปลว่า การยืดเนื้อยืดตัว, การเหยียดแขนขา

พจนานุกรมไทย ขึง หมายถึง:

ก. ทําให้ตึง เช่น ขึงเชือก ขึงจอภาพยนตร์, ผูกสิ่งเป็นเส้นให้ยาวเหยียดออกไปเป็นราว เช่น ขึงราว, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หน้าขึง.

พจนานุกรมไทย ง่า หมายถึง:

น. เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปยักษ์หรือลิงในท่าเหาะ ว่า หนังง่า. (ลัทธิ).
ก. เงื้อ, อ้า, กางออก. น. ค่าคบไม้.

พจนานุกรมไทย บิดขี้เกียจ หมายถึง:

ก. บิดร่างกายไปมาเพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อยเป็นต้น.

พจนานุกรมไทย ยาวเหยียด หมายถึง:

ว. ทอดตรงออกไปเต็มเหยียด เช่น นอนยาวเหยียด, ยาวเป็นแถวเป็นแนวไปไกล เช่น ขบวนยาวเหยียด, ยาวมากเกินไป เช่น พรรณนาสรรพคุณเสียยาวเหยียด.

พจนานุกรมไทย ยืด หมายถึง:

ก. ขยายตัวให้ยาวออกไปได้ เช่น ยางยืด ผ้ายืดออกไป, ขยายเวลาให้นานออกไป เช่น ยืดเวลา. ว. เรียกสิ่งที่ขยายตัวให้ยาวหรือกว้างออกไปเช่นนั้น เช่น เสื้อยืด กางเกงยืด; ยาว เช่น น้ำลายไหลยืด; นาน, ยืนนาน, เช่น อยู่กันยืด.

พจนานุกรมไทย ยืดหยุ่น หมายถึง:

(วิทยา) ว. ลักษณะที่วัตถุสามารถกลับคืนสู่รูปทรงเดิมได้หลังจากแรงที่มากระทําต่อวัตถุนั้นหยุดกระทํา; โดยปริยายหมายความว่า รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว, ไม่ตายตัว, อะลุ่มอล่วย, เปลี่ยนแปลงได้.

พจนานุกรมไทย สัก หมายถึง:

ก. เอาของแหลมแทงลงด้วยวิธีการหรือเพื่อประโยชน์ต่าง ๆ กัน เช่น สักปลาไหล สักหาของในนํ้า สักรอยชํ้าเพื่อรีดเอาเลือดที่คั่งออก, ใช้เหล็กแหลมจุ้มหมึกหรือนํ้ามันแทงที่ผิวหนังให้เป็นอักขระเครื่องหมาย หรือลวดลาย, ถ้าใช้หมึก เรียกว่า สักหมึก, ถ้าใช้นํ้ามัน เรียกว่า สักนํ้ามัน, (โบ) ทําเครื่องหมายโดยใช้เหล็กแหลมจุ้มหมึกแทงที่ผิวหนังเพื่อแสดงเป็นหลักฐาน เช่น สักข้อมือ แสดงว่าได้ขึ้นทะเบียนเป็นชายฉกรรจ์หรือเป็นเลกมีสังกัดกรมกองแล้ว สักหน้า แสดงว่าเป็นผู้ที่ต้องโทษปาราชิกเป็นต้น.
น. ชื่อไม้ต้นชนิด Tectona grandis L.f. ในวงศ์ Labiatae เนื้อไม้แข็งและคงทน ปลวกไม่กิน เหมาะแก่การสร้างบ้านและทําเครื่องเรือน ใบและเนื้อไม้ใช้ทํายาได้.
ก. ทําให้ตึง, ทําให้แน่น, เช่น สักว่าว สักที่นอน.
ว. อย่างน้อย, เพียง, ราว, เช่น ขอเวลาสัก ๒ วัน.

พจนานุกรมไทย เหยียด หมายถึง:

[เหฺยียด] ก. ทําสิ่งที่งออยู่ให้ตรง เช่น เหยียดเส้นลวด; ยาวตรงออกไปเต็มขนาด เช่น เหยียดแขน เหยียดขา; ในวิธีเลขโบราณว่า ลบออก เช่น เหยียดนพเป็นเอก คือ เอา ๙ ลบ ๑๐ เหลือ ๑; ดูถูก เช่น เหยียดผิว. ว. ยาวตรงออกไปเต็มขนาด ในคำว่า ยาวเหยียด.