ตัวกรองผลการค้นหา
กะเพรา
หมายถึง[-เพฺรา] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ocimum tenuiflorum L. ในวงศ์ Labiatae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร พันธุ์ที่กิ่งและก้านใบสีเขียวอมแดงเรียก กะเพราแดง ใช้ทำยาได้, พายัพเรียก กอมก้อ.
ต้นกำเนิดความเป็นมาผัดกะเพรา
สรรพคุณของกะเพรา รวมทุกส่วนของผักกะเพรา
กะเพรา: 10 สรรพคุณและประโยชน์ของกะเพรา
กะเพรา & คำที่ขึ้นต้นด้วย กะ
ผัด
หมายถึงก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีนํ้ามันหรือนํ้าเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่, เรียกอาหารที่ทำด้วยวิธีการเช่นนั้น เช่น ข้าวผัด หมี่ผัด; ย้ายไปย้ายมา, หมุนไปมา, ล่อให้ไล่; ขอเลื่อนเวลาไป เช่น ผัดวัน ผัดหนี้; เอาแป้งลูบที่หน้าเพื่อให้นวล เช่น ผัดหน้า.
กอมก้อ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะเพรา. (ดู กะเพรา).
ข้าวผัด
หมายถึงน. ข้าวสุกผัดกับน้ำมันใส่หมูเป็นต้น.
ตุลสิ
หมายถึง[ตุน-] (แบบ) น. ต้นกะเพรา. (ป.).
ผัดเจ้าล่อ
หมายถึงก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.
เดี๋ยวก่อน
หมายถึงคำขอผัดไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง, ประเดี๋ยวก่อน ก็ว่า.
ผัดผ่อน
หมายถึงก. ผัดพอให้ทุเลาหรือหย่อนคลายลง.
ตรีสันนิบาตผล
หมายถึงน. ผลแก้สันนิบาต ๓ อย่าง คือ ผลดีปลี รากกะเพรา รากพริกไทย.
ประเดี๋ยวก่อน
หมายถึงคำขอผัดไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง, เดี๋ยวก่อน ก็ว่า.
พริกขิง
หมายถึงน. ชื่อผัดชนิดหนึ่ง ใช้เครื่องปรุงคล้ายแกงเผ็ด แต่ไม่ใส่เครื่องเทศ ผัดกับนํ้ามัน, เครื่องปรุงแกงเผ็ด เรียกว่า เครื่องพริกขิง.
แป้งฝุ่น
หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.