ตัวกรองผลการค้นหา
เสิร์ฟ
หมายถึงก. ยกอาหารหรือเครื่องดื่มมาบริการ เช่น บริกรเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า; (กีฬา) เริ่มส่งลูกให้ฝ่ายตรงข้ามรับ เช่น ฝ่ายไทยเป็นฝ่ายได้เสิร์ฟก่อน. (อ. serve).
ต้นกำเนิดความเป็นมาผัดกะเพรา
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดอาหาร
กะเพรา: 10 สรรพคุณและประโยชน์ของกะเพรา
กะเพรา: 10 สูตรเมนูกะเพรา รสเด็ด (คัดให้แล้ว)
อาหาร
หมายถึงน. ของกิน, เครื่องคํ้าจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้า อาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อาหารตา อาหารใจ. (ป., ส.).
โรงอาหาร
หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของนักเรียน นักศึกษาเป็นต้น.
ภิกขา
หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ป.; ส. ภิกฺษา).
ภิกษา
หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).
ภิกขาหาร
หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ป.).
ภัตกิจ
หมายถึงน. การกินอาหาร.
กินสำรับ
หมายถึงก. กินอาหารที่เขาจัดมาเป็นสำรับ, (สำ) กินอาหารอย่างดี.
มื้อ
หมายถึงน. เวลา, คราว, (ใช้เกี่ยวกับการกินอาหาร) เช่น อาหารมื้อเช้า อาหารมื้อกลางวัน อาหารมื้อเย็น กินอาหารให้เป็นมื้อเป็นคราว, ลักษณนามหมายถึง คราว, ครั้ง, หน, เช่น กินอาหารวันละ ๓ มื้อ.
เจริญอาหาร
หมายถึงก. บริโภคอาหารได้มาก. ว. ที่ทำให้บริโภคอาหารได้มาก เช่น ยาเจริญอาหาร.
กินมือ
หมายถึงก. กินอาหารด้วยมือ.
กินช้อน
หมายถึงก. กินอาหารด้วยช้อน.