ภาษาอังกฤษ

tail

แปลว่า ตัดหางสัตว์, ตัดหาง

แปลว่า ปลิดก้านผลไม้

แปลว่า ติดตาม, ตาม, แอบตาม, สะกดรอย

แปลว่า แพน

ตัวอย่าง สีตามธรรมชาติของแพนเป็นสีที่ยากจะเลียนแบบได้

เพิ่มเติม หางนกบางชนิดที่แผ่ออกไปเป็นแผ่น

แปลว่า หาง

ตัวอย่าง นกยูงลำแพนโอ้อวดแผงหางท่ามกลางฝูงตัวเมีย

เพิ่มเติม ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนท้ายแห่งลำตัวสัตว์, ขนสัตว์จำพวกนก

แปลว่า ผู้ติดตาม

แปลว่า ครีบหาง

ตัวอย่าง ปลาเคลื่อนที่ไปข้างหน้าและถอยหลังได้ โดยโบกครีบหางสลับกับการยืดและหดของกล้ามเนื้อลำตัว

เพิ่มเติม อวัยวะที่เป็นแผ่นติดกันเป็นพืดอยู่บริเวณหางของปลา

แปลว่า ก้น (คำไม่เป็นทางการ), บั้นท้าย

แปลว่า หาง

ตัวอย่าง นกยูงลำแพนโอ้อวดแผงหางท่ามกลางฝูงตัวเมีย

เพิ่มเติม ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนท้ายแห่งลำตัวสัตว์, ขนสัตว์จำพวกนก

แปลว่า ชายเสื้อ, ปลาย, ชาย

แปลว่า ส่วนท้าย (เครื่องบิน, เรือ), ส่วนท้าย, ตอนหลัง

แปลว่า หาง (สัตว์)

แปลว่า เวลาสุดท้าย, ช่วงสุดท้าย

แปลว่า ประกบตัว

ตัวอย่าง ตำรวจประกบตัวผู้ต้องหา

แปลว่า ประกบ

ตัวอย่าง ตำรวจตามประกบผู้ต้องสงสัย

แปลว่า ซึ่งเกี่ยวกับส่วนหลัง, ซึ่งเกี่ยวกับข้างท้าย, ซึ่งเกี่ยวกับส่วนท้าย, เกี่ยวกับหาง

ก. ติดตามอย่างใกล้ชิด เช่น ตํารวจประกบตัวผู้ร้าย, คุมตัวอย่างใกล้ชิด เช่น ประกบตัวผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามในการเล่นฟุตบอลเป็นต้น.

พจนานุกรมไทย หาง หมายถึง:

น. ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนท้ายแห่งลําตัวสัตว์, ขนสัตว์จําพวกนก เช่น กา ไก่ ที่ยื่นยาวออกทางก้น; ส่วนท้ายหรือปลาย เช่น หางเชือก หางแถว; ในราชาศัพท์เรียก ปลาช่อนว่า ปลาหาง; ลักษณนามเรียกปลาช่อนตากแห้งเช่น ปลาช่อนหางหนึ่ง ปลาช่อน ๒ หาง; เรียกดาวจรที่ส่วนท้ายมีแสงลักษณะเป็นทางยาวดุจหางว่า ดาวหาง; เรียกของที่คัดหรือกลั่นเอาส่วนที่เป็นหัวออกแล้วว่า หาง เช่น หางเหล้า หางกะทิ หางนํ้านม; ส่วนของตัวหนังสือไทยที่ลากยาวขึ้นทางเบื้องบนหรือทางเบื้องล่าง.

พจนานุกรมไทย แพน หมายถึง:

ก. แผ่ออก, กระจายออกไป, เช่น นกยูงแพนหาง นกพิราบแพนหาง. น. หางนกบางชนิดที่แผ่ออกไปเป็นแผ่น เช่น แพนหางนกยูง แพนหางนกพิราบ, สิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แพนสําหรับคัดท้ายแพซุง.
น. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของท้องถิ่น ใช้เป่า.