ภาษาอังกฤษ

leave

แปลว่า ผละ

ตัวอย่าง ทุกคนต่างร้องด้วยความตกใจและผละถอย

เพิ่มเติม แยกหรือละทิ้งไปโดยกะทันหัน

แปลว่า ทิ้ง

ตัวอย่าง เขาไม่มีความรับผิดชอบ ทิ้งลูกทิ้งเมีย

แปลว่า แรม

ตัวอย่าง ครอบครัวของเรามีอันต้องแรมนิราศทิ้งบ้านไปนานปี

แปลว่า ละทิ้ง

ตัวอย่าง ซึ่งการที่สามีละทิ้งภรรยาเป็นภาระแก่สังคมอย่างมาก

เพิ่มเติม ทิ้งไว้ไม่กลับมาเกี่ยวข้องอีก

แปลว่า สละ

ตัวอย่าง เราจำเป็นต้องสละเรือทิ้งไว้ที่นั่น เพราะไม่มีทางเลือกใดที่ดีกว่านั้น

แปลว่า ตีจาก

ตัวอย่าง ผู้ชายตีจากครอบครัวเอาดื้อๆ ไปมีเมียใหม่ ตั้งครอบครัวใหม่ ทิ้งครอบครัวเดิม

เพิ่มเติม แยกตัวออกไป, พยายามทอดทิ้ง, ทำตัวออกห่าง, เลิกคบกัน

แปลว่า ปล่อยเกาะ

ตัวอย่าง ชาวบ้านเหมือนโดนปล่อยเกาะในหน้าฝนเพราะเสบียงอาหารขาดแคลน

เพิ่มเติม ปล่อยให้ตกอยู่ในที่ลำบาก หรือในสถานการณ์ที่ลำบากเพียงลำพัง

แปลว่า แรมรา

แปลว่า เริดร้าง

แปลว่า ฝากไว้, ฝาก, ให้ไว้, มอบ, มอบไว้, มอบหมาย

แปลว่า เหลือ, เหลืออยู่, เหลือไว้

แปลว่า ทอดทิ้ง, ปล่อยไว้, ทิ้งไว้, ทิ้ง

แปลว่า ออกจาก, จาก

แปลว่า ออกเดินทาง

แปลว่า แตกใบอ่อน

แปลว่า การอำลา, การกล่าวลา

แปลว่า การอนุญาต

แปลว่า การลาหยุด, การลาพัก, การลา

พจนานุกรมไทย ตีจาก หมายถึง:

ก. ทําตัวออกหาก, แยกตัวออกไป, พยายามทอดทิ้ง, หนีไป, เลิกคบกัน.

พจนานุกรมไทย ทิ้ง หมายถึง:

ก. ทําให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ถืออยู่หลุดจากมือด้วยอาการต่าง ๆ, ถ้าด้วยอาการขว้าง เรียกว่า ขว้างทิ้ง, ถ้าด้วยอาการโยน เรียกว่า โยนทิ้ง, ถ้าด้วยอาการเท เรียกว่า เททิ้ง เป็นต้น; สละ เช่น ทิ้งทาน, ละไป เช่น ทิ้งบ้าน ทิ้งเรือน, โยนหรือเทเสียโดยไม่ต้องการ เช่น ทิ้งขยะ, ปล่อยลง เช่น ทิ้งระเบิด, ปล่อยไว้ เช่น ทิ้งไว้ให้เย็น, เหลือไว้ เช่น ทิ้งเงินไว้ให้ใช้, เว้น เช่น ทิ้งระยะ ทิ้งช่วง; เรียกแพรหรือผ้าเนื้อหนัก ๆ ลื่น ๆ ที่มีลักษณะถ่วงหรือทิ้งตัวลงว่า ผ้าเนื้อทิ้ง หรือ ผ้าทิ้งตัว; โดยปริยายหมายความว่า ปล่อยด้วยกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทิ้งลูกทิ้งเมีย ทิ้งบ้าน ทิ้งการเล่าเรียน ทิ้งเพื่อน ทิ้งกันเสียไกล พูดทิ้งไว้ที.

พจนานุกรมไทย ปล่อยเกาะ หมายถึง:

ก. เนรเทศให้ไปอยู่เกาะ; โดยปริยายหมายความว่า ไม่เอาเป็นธุระ.

พจนานุกรมไทย ผละ หมายถึง:

[ผฺละ] ก. แยกออก เช่น นักมวยชกแล้วผละออก, ละทิ้งไปโดยกะทันหัน เช่น ผละไปจากการประชุม.

พจนานุกรมไทย ละทิ้ง หมายถึง:

ก. ละด้วยวิธีทิ้ง เช่น ละทิ้งหน้าที่.

พจนานุกรมไทย สละ หมายถึง:

[สะหฺละ] ก. บริจาค เช่น สละทรัพย์ช่วยการกุศล, เสียสละ ก็ใช้; ผละออก เช่น กัปตันสละเรือ, ละทิ้ง เช่น สละบ้านเรือนออกบวช, ละวาง, ปล่อยวาง, (สิ่งที่ยังต้องการจะรักษาไว้กับตนอยู่เพื่อเห็นแก่ความสุขความสงบเรียบร้อย หรือเพื่อพลีบูชาเป็นต้น), เช่น สละกิเลส.
[สะหฺละ] น. ชื่อปาล์มชนิด Salacca edulis Reinw. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอคล้ายระกํา ผลสีคลํ้า ไม่มีหนาม เนื้อสีขาวหนาล่อน รสหวาน (เทียบ ม. salak); ชื่อระกําพันธุ์หนึ่ง ส่วนมากผลมีเมล็ดเดียว.
[สะละ] น. ขนเม่น. (ป.).
[สะหฺละ] น. ชื่อปลาทะเลชนิด Scomberoides sancti-petri ในวงศ์ Carangidae ลําตัวแบนข้างและกว้างมาก มีจุดดําใหญ่อยู่บนเส้นข้างตัว ๕-๘ จุด ตาเล็กอยู่ค่อนไปทางด้านสันหัว ขนาดโตได้ถึง ๑.๕ เมตร.

พจนานุกรมไทย เริดร้าง หมายถึง:

ก. ค่อย ๆ เหินห่างและทอดทิ้งไปในที่สุด.

พจนานุกรมไทย แรม หมายถึง:

น. ส่วนของเดือนจันทรคติที่พระจันทร์เริ่มมืดจนถึงมืด คือ ตั้งแต่แรมค่ำหนึ่งไปถึงแรม ๑๔ ค่ำในเดือนขาด หรือถึงแรม ๑๕ ค่ำในเดือนเต็ม เรียกว่า ข้างแรม; ช่วงระยะเวลานานนับเดือนนับปี ในคำว่า แรมเดือน แรมปี. ก. ค้างคืน เช่น พักแรม.

พจนานุกรมไทย แรมรา หมายถึง: