ภาษาอังกฤษ

base

แปลว่า กก

ตัวอย่าง ฝ่ายแดงสวนหมัดเข้าที่กกหูคู่ต่อสู้

แปลว่า ฐาน

ตัวอย่าง ฐานยิงจรวดของสหรัฐอยู่ที่ฟลอริด้า

แปลว่า โคน

ตัวอย่าง ชายชรานั่งหลับอยู่ใต้โคนต้นไม้ใหญ่

เพิ่มเติม ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม

แปลว่า ตอ

ตัวอย่าง ศาลถูกเผาจนพังเหลือแต่ตอให้เห็นเท่านั้น

เพิ่มเติม สิ่งบางอย่างเช่นเสาหรือหลักที่ปักไว้หรือที่ยังเหลืออยู่แต่โคนเมื่อบางส่วนถูกตัด หัก หรือกร่อนไป

แปลว่า พื้นฐาน

ตัวอย่าง เมื่อพุทธศาสนาขยายไปสู่วัฒนธรรมที่แตกต่างออกไป ซึ่งไม่มีพื้นฐานทางวัฒนธรรมแบบพุทธมาก่อน ก็อาจจะมีปัญหาอีกหลายอย่างเกิดขึ้นได้

เพิ่มเติม สิ่งที่เป็นหลักเบื้องต้น

แปลว่า จุดศูนย์กลาง

แปลว่า ฐานทัพ, ฐานที่มั่น

แปลว่า ด่าง, น้ำยารักษาสี

แปลว่า พื้นฐาน, รากฐาน, ส่วนที่ต่ำที่สุด

ADJ

แปลว่า ไพร่

ตัวอย่าง ข้าไม่มีลูกสันดานไพร่อย่างเอ็งหรอก

เพิ่มเติม ที่เลวทรามชั่วช้าหรือที่ผิดศีลธรรม

แปลว่า สถุล

ตัวอย่าง โจรมันด่าผมว่าอ้ายตำรวจสถุล แล้วพยายามแย่งปืนในมือผม

แปลว่า คุณภาพไม่ดี, เสื่อม

แปลว่า ต่ำช้า, เลวทราม, ชั่ว, ร้าย, เลวร้าย, เลวทราม

แปลว่า มีรากฐาน

ตัวอย่าง การกระทำของมนุษย์บางอย่างมีรากฐานมาจากความซับซ้อนของจิตใจ

แปลว่า ประจำการ

แปลว่า วางรากฐาน

แปลว่า มาจากรากฐาน

พจนานุกรมไทย กก หมายถึง:

น. ชื่อไม้ล้มลุกในวงศ์ Cyperaceae เกิดในที่ชุ่มแฉะ ชนิดลําต้นกลมใช้ทอหรือสานเสื่อ เรียกว่า กกกลม หรือ กกเสื่อ (Cyperus corymbosus Rottb., C. tegetiformis Roxb.) ที่ลําต้นเป็นสามเหลี่ยม เช่น กกลังกา (C. alternifolius L.) กกสามเหลี่ยม [Schoenoplectus grossus (L.f.) Palla] กกขนาก หรือ กกกระหนาก (C. difformis L.).
น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก.
น. ซอกด้านในหรือซอกด้านหลังของบานประตูหรือหน้าต่าง, ถ้าเป็นด้านหลังของแผ่นบานประตู เรียกว่า กกประตู, ถ้าเป็นด้านหลังของแผ่นบานหน้าต่าง เรียกว่า กกหน้าต่าง.
ก. แนบไว้กับอก โดยปรกติเป็นอิริยาบถนอน เช่น กกกอด กกไข่ กกลูก, โดยปริยายหมายความว่า เก็บนิ่งไว้นานเกินควร เช่น เอาเรื่องไปกกไว้.
น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลําต้น เช่น กกเสา.
(ถิ่น-พายัพ) ก. ตัด, บั่น, เช่น กกกิ่ง กกยอด.
ดู กะวะ

พจนานุกรมไทย จุดศูนย์กลาง หมายถึง:

(คณิต) น. จุดที่อยู่ตรงใจกลางของวงกลมหรือวงรี ซึ่งเป็นจุดกึ่งกลางของคอร์ดทุกเส้นที่ผ่านจุดนั้น, จุดรวม.

พจนานุกรมไทย ฐาน หมายถึง:

(คณิต) น. เส้นหรือพื้นที่ซึ่งถือว่าเป็นส่วนรองรับรูปเรขาคณิต เช่น ฐานของสามเหลี่ยม ฐานของกรวย, จํานวนที่ใช้เป็นหลักในการสร้างจํานวนอื่น ๆ โดยการยกกําลังหรือหาค่าของลอการิทึม เช่น จํานวน ๓ ใน ๓๔ (= ๘๑) จํานวน ๗ ใน log7 49 (= ๒), จํานวนที่บอกปริมาณในแต่ละหลักของตัวเลข เช่น เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๑๐ ใช้สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕๑๐ ซึ่งแทน ๕ + (๓ ๑๐) + (๖ ๑๐๒) เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๗ ใช้สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕๗ ซึ่งแทน ๕ + (๓ ๗) + (๖ ๗๒).
สัน. เพราะ เช่น ถูกลงโทษฐานละเลยหน้าที่.
[ถาน] น. ที่ตั้ง เช่น ฐานทัพ ฝีตั้งฐาน, ที่รองรับ เช่น ฐานพระพุทธรูป. (ป.).

พจนานุกรมไทย ตอ หมายถึง:

น. โคนของต้นไม้ที่ลําต้นถูกตัดหรือหักลงแล้ว, สิ่งบางอย่างเช่นเสาหรือหลักที่ปักไว้หรือที่ยังเหลืออยู่แต่โคนเมื่อบางส่วนถูกตัด หัก หรือกร่อนไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

พจนานุกรมไทย ประจำการ หมายถึง:

ว. อยู่ในตําแหน่งหน้าที่ประจํา, ยังอยู่ในระหว่างปฏิบัติหน้าที่, เช่น ทหารประจําการ.

พจนานุกรมไทย พื้นฐาน หมายถึง:

น. รากฐาน เช่น เขามีพื้นฐานวิชาภาษาอังกฤษดี, หลักความรู้เบื้องต้น เช่น วิชาพื้นฐาน.

พจนานุกรมไทย สถุล หมายถึง:

[สะถุน] ว. หยาบ, ตํ่าช้า, เลวทราม, (ใช้เป็นคำด่า), เช่น เลวสถุล, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไพร่ เป็น ไพร่สถุล. (ส. สฺถูล ว่า อ้วน, หยาบ; ป. ถูล).

พจนานุกรมไทย โคน หมายถึง:

น. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Termitomyces วงศ์ Amanitaceae ขึ้นบริเวณจอมปลวก ดอกเห็ดรูปร่ม ยอดแหลม สีขาวนวลจนถึงนํ้าตาลดํา ด้านล่างมีครีบก้านยาวตั้งตรง โคนเรียวเล็กหยั่งลึกลงไปถึงรังปลวก กินได้ เช่น ชนิด T. fuliginosus Heim.
น. ชื่อตัวหมากรุกที่ใช้เดินทแยงไปข้างหน้าหรือข้างหลัง หรือเดินตรงไปข้างหน้าคราวละ ๑ ตา.
น. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.

พจนานุกรมไทย ไพร่ หมายถึง: