ผลการค้นหา

อง

หมายถึงน. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน, คำนำหน้าสมณศักดิ์พระสงฆ์อนัมนิกายชั้นปลัดขวาปลัดซ้ายและพระคณานุกรม เช่น องสรภาณมธุรส องสุตบทบวร. (ญ.).

suppose

แปลว่าอุปโลกน์

numerative noun for kings, princes, princesses, priests, images of Buddha, gods, palaces, pagodas

แปลว่าองค์

กมเลศ

หมายถึง[กะมะเลด] (กลอน) น. บัว; ใจ; พระนารายณ์ เช่น ดุจองค์สมเด็จกมเลศอันลีลาศ ลงจากชั้นสุทธาวาสบวรวิมาน. (ม. ร่ายยาว ฉกษัตริย์). (ป., ส. กมล + ศ เข้าลิลิต; ในสันสกฤตหมายความว่า ผู้เป็นใหญ่แห่งพระลักษมี คือ พระนารายณ์ มาจาก กมลา = พระลักษมี + อีศ = เป็นใหญ่).

พระบัญชา

หมายถึงคำสั่ง

worship

แปลว่าสักการะ

ordain

แปลว่าผนวช

play (a wind instrument)

แปลว่าเป่า

Krom Phrarajawang

แปลว่ากรมพระราชวัง

analogy

แปลว่าอุปมาอุปไมย

royal

แปลว่าหลวง

fleshy

แปลว่าอวบอั๋น