ไตฺร

[ไตฺร] ว. ไกร, ยิ่ง, เช่น ตรัสไตร.

[ไตฺร] ว. สาม, คําสําหรับนําหน้าสมาสอย่างเดียว (บางทีใช้ว่า ตรี ก็ได้) เช่น ไตรลักษณ์ ไตรทวาร, แม้จะพูดไว้ท้ายคําบ้าง เช่น ผ้าไตร หอไตร ก็เพราะละท้ายสมาสเสีย คือ ผ้าไตรจีวร หอไตรปิฎก. (ส.).

[ไตฺร] ก. กําหนด, นับ, ตรวจ.

three