อ่านว่า

200 คำในภาษาไทย ที่ใช้บ่อย ในชีวิตประจำวัน

อ่านว่า รวม 200 คำในภาษาไทย ที่ใช้บ่อย มาทำการเรียนรู้กัน จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ ไปดูกันเลย

รวม 200 คำในภาษาไทย ที่ใช้บ่อยในชีวิตประจำวัน

  1. 1001
    อ่านว่า พัน-เอ็ด
  2. กตัญญู
    อ่านว่า กะ-ตัน-ยู
  3. กรกฎาคม
    อ่านว่า กะ-ระ-กะ-ดา-คม
  4. กรณี
    อ่านว่า กะ-ระ-นี
  5. กรณียกิจ
    อ่านว่า กะ-ระ-นี-ยะ-กิด
  6. กรมธรรม์
    อ่านว่า กรม-มะ-ทัน
  7. กรมหลวง
    อ่านว่า กรม-มะ-หลวง
  8. กรรมการ
    อ่านว่า กำ-มะ-กาน
  9. กริยา
    อ่านว่า กฺริ-ยา
  10. กฤษณา
    อ่านว่า กฺริด-สะ-หฺนา
  11. กลวิธี
    อ่านว่า กน-ละ-วิ-ที
  12. กลอุบาย
    อ่านว่า กน-อุ-บาย
  13. กล้วย
    อ่านว่า กฺล้วย
  14. กษัตริย์
    อ่านว่า กะ-สัด
  15. กอปร
    อ่านว่า กอบ
  16. กาลสมัย
    อ่านว่า กา-ละ-สะ-ไหม
  17. กำสรด
    อ่านว่า กำ-สด
  18. กำเนิด
    อ่านว่า กำ-เหฺนิด
  19. กิจกรรม
    อ่านว่า กิด-จะ-กำ
  20. กิตติศัพท์
    อ่านว่า กิด-ติ-สับ
  21. กุมภาพันธ์
    อ่านว่า กุม-พา-พัน
  22. กุลสตรี
    อ่านว่า กุน-ละ-สัด-ตรี
  23. ขนม
    อ่านว่า ขะ-หฺนม
  24. ขมีขมัน
    อ่านว่า ขะ-หฺมี-ขะ-หฺมัน
  25. ขยะ
    อ่านว่า ขะ-หฺยะ
  26. ขรุขระ
    อ่านว่า ขฺรุ-ขฺระ
  27. ขวนขวาย
    อ่านว่า ขฺวน-ขฺวาย
  28. ขวัญ
    อ่านว่า ขฺวัน
  29. ขะมักเขม้น
    อ่านว่า ขะ-มัก-ขะ-เม่น
  30. ขะมุกขะมอม
    อ่านว่า ขะ-มุก-ขะ-มอม
  31. ขัดสมาธิ
    อ่านว่า ขัด-สะ-หมาด
  32. คณนา
    อ่านว่า คะ-นะ-นา
  33. คณิตศาสตร์
    อ่านว่า คะ-นิด-ตะ-สาด
  34. คมนาคม
    อ่านว่า คะ-มะ-นา-คม
  35. ครอบครัว
    อ่านว่า คฺรอบ-คฺรัว
  36. ครุ
    อ่านว่า คฺรุ
  37. ครุฑา
    อ่านว่า ครุ-ทา
  38. ควัน
    อ่านว่า คฺวัน
  39. ความทุกข์
    อ่านว่า คฺวาม-ทุก
  40. ความสุข
    อ่านว่า คฺวาม-สุก
  41. คุณค่า
    อ่านว่า คุน-ค่า
  42. คุณวิเศษ
    อ่านว่า คุน-นะ-วิ-เสด
  43. คุณโทษ
    อ่านว่า คุน-โทด
  44. จมูก
    อ่านว่า จะ-หฺมูก
  45. จระเข้
    อ่านว่า จอ-ระ-เข้
  46. จักรยาน
    อ่านว่า จัก-กะ-ยาน
  47. จัณฑาล
    อ่านว่า จัน-ทาน
  48. ฉลอง
    อ่านว่า ฉะ-หฺลอง
  49. ฉะเชิงเทรา
    อ่านว่า ฉะ-เชิง-เซา
  50. ซอมซ่อ
    อ่านว่า ซอม-มะ-ซ่อ
  51. ซื่อสัตย์
    อ่านว่า ซื่อ-สัด
  52. ญาติวงศ์
    อ่านว่า ยาด-ติ-วง
  53. ดุลยพินิจ
    อ่านว่า ดุน-ละ-ยะ-พิ-นิด
  54. ตฤณ
    อ่านว่า ตฺริน
  55. ตลาด
    อ่านว่า ตะ-หฺลาด
  56. ตลิ่ง
    อ่านว่า ตะ-หฺลิ่ง
  57. ตำรวจ
    อ่านว่า ตำ-หฺรวด
  58. ตุ๊กตา
    อ่านว่า ตุ๊ก-กะ-ตา
  59. ถนน
    อ่านว่า ถะ-หฺนน
  60. ถาวรวัตถุ
    อ่านว่า ถา-วอ-ระ-วัด-ถุ
  61. ทรวดทรง
    อ่านว่า ซวด-ซง
  62. ทรัพย์สิน
    อ่านว่า ซับ-สิน
  63. ทราบ
    อ่านว่า ซาบ
  64. ทราย
    อ่านว่า ซาย
  65. ทรุดโทรม
    อ่านว่า ซุด-โซม
  66. ทฤษฎี
    อ่านว่า ทฺริด-สะ-ดี
  67. ทศกัณฐ์
    อ่านว่า ทด-สะ-กัน
  68. ทูลเกล้าฯ
    อ่านว่า ทูน-เกล้า-ทูน-กระ-หม่อม
  69. ธรรมชาติ
    อ่านว่า ทำ-มะ-ชาด
  70. นนทรี
    อ่านว่า นน-ซี
  71. นาฬิกา
    อ่านว่า นา-ลิ-กา
  72. นิทรา
    อ่านว่า นิด-ทฺรา
  73. บริสุทธิ์
    อ่านว่า บอ-ริ-สุด
  74. บัณฑิต
    อ่านว่า บัน-ดิด
  75. ปกติ
    อ่านว่า ปะ-กะ-ติ
  76. ปฐมวัย
    อ่านว่า ปะ-ถม-มะ-ไว
  77. ประพฤติ
    อ่านว่า ปฺระ-พฺรึด
  78. ประวัติศาสตร์
    อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ-สาด
  79. ประโยชน์
    อ่านว่า ปฺระ-โหฺยด
  80. ปรัก
    อ่านว่า ปฺรัก
  81. ปรักหักพัง
    อ่านว่า ปะ-หฺรัก-หัก-พัง
  82. ปรัชญา
    อ่านว่า ปฺรัด-ยา
  83. ปรับปรุง
    อ่านว่า ปฺรับปฺรุง
  84. ปรากฏการณ์
    อ่านว่า ปฺรา-กด-กาน
  85. ปรารถนา
    อ่านว่า ปฺราด-ถะ-หฺนา
  86. ปรารภ
    อ่านว่า ปฺรา-รบ
  87. ปราศรัย
    อ่านว่า ปฺรา-ไส
  88. ปฤจฉา
    อ่านว่า ปฺริด-ฉา
  89. ปักเป้า
    อ่านว่า ปัก-กะ-เป้า
  90. ผลีผลาม
    อ่านว่า ผฺลี-ผฺลาม
  91. ผลไม้
    อ่านว่า ผน-ละ-ไม้
  92. พยาธิ
    อ่านว่า พะ-ยา-ทิ
  93. พรหม
    อ่านว่า พฺรม
  94. พรหมา
    อ่านว่า พฺรม-มา
  95. พระมหากษัตริย์
    อ่านว่า พฺระ-มะ-หา-กะ-สัด
  96. พราหมณ์
    อ่านว่า พฺราม
  97. พฤกษา
    อ่านว่า พฺรึก-สา
  98. พฤติกรรม
    อ่านว่า พฺรึด-ติ-กำ
  99. พฤษภาคม
    อ่านว่า พฺรึด-สะ-พา-คม
  100. พฤหัสบดี
    อ่านว่า พฺรึ-หัด-สะ-บอ-ดี
  101. พลาสติก
    อ่านว่า พฺลาด-สะ-ติก
  102. พุทรา
    อ่านว่า พุด-ซา
  103. ภรรยา
    อ่านว่า พัน-ยา
  104. ภาพยนตร์
    อ่านว่า พาบ-พะ-ยน
  105. ภูมิปัญญา
    อ่านว่า พู-ม-ปัน-ยา
  106. ภูมิลำเนา
    อ่านว่า พูม-ลำ-เนา
  107. มกราคม
    อ่านว่า มก-กะ-รา-คม
  108. มณฑป
    อ่านว่า มน-ดบ
  109. มณฑล
    อ่านว่า มน-ทน
  110. มณโฑ
    อ่านว่า มน-โท
  111. มนุษยศาสตร์
    อ่านว่า มะ-นุด-สะ-ยะ-สาด
  112. มรรยาท
    อ่านว่า มัน-ยาด
  113. มัธยมศึกษา
    อ่านว่า มัด-ทะ-ยม-มะ-สึก-สา
  114. มารยาท
    อ่านว่า มาน-ระ-ยาด
  115. ยุติ
    อ่านว่า ยุด-ติ
  116. ยุติธรรม
    อ่านว่า ยุ-ติ-ทำ
  117. รถยนต์
    อ่านว่า รด-ยน
  118. ราชศัตรู
    อ่านว่า ราด-สัด-ตู
  119. รามเกียรติ์
    อ่านว่า ราม-มะ-เกียน
  120. รูปภาพ
    อ่านว่า รูบ-พาบ
  121. ฤกษ์
    อ่านว่า เริก
  122. ฤดู
    อ่านว่า รึ-ดู
  123. ฤทธา
    อ่านว่า ริด-ทา
  124. ฤทธิ์
    อ่านว่า ริด
  125. ฤาษี
    อ่านว่า รือ-สี
  126. วรรค
    อ่านว่า วัก
  127. วรรณคดี
    อ่านว่า วัน-นะ-คะ-ดี
  128. วันอาสาฬหบูชา
    อ่านว่า วัน-อา-สาน-หะ-บู-ชา
  129. วิตถาร
    อ่านว่า วิด-ถาน
  130. ศฤงคาร
    อ่านว่า สิง-คาน
  131. สตรี
    อ่านว่า สะ-ตฺรี
  132. สมดุล
    อ่านว่า สะ-มะ-ดุน
  133. สมรรถภาพ
    อ่านว่า สะ-มัด-ถะ-พาบ
  134. สมานฉันท์
    อ่านว่า สะ-มา-นะ-ฉัน
  135. สมุด
    อ่านว่า สะ-หฺมุด
  136. สรรพคุณ
    อ่านว่า สับ-พะ-คุน
  137. สรรพสามิต
    อ่านว่า สับ-พะ-สา-มิด
  138. สรรเสริญ
    อ่านว่า สัน-เสิน
  139. สรวล
    อ่านว่า สวน
  140. สระ
    อ่านว่า สะ
  141. สร้อย
    อ่านว่า ส้อย
  142. สร้าง
    อ่านว่า ส้าง
  143. สร้างสรรค์
    อ่านว่า ส้าง-สัน
  144. สวรรคต
    อ่านว่า สะ-หวัน-คด
  145. สวรรค์
    อ่านว่า สะ-หฺวัน
  146. สวาสดิ์
    อ่านว่า สะ-หฺวาด
  147. สัญลักษณ์
    อ่านว่า สัน-ยะ-ลัก
  148. สัตบุรุษ
    อ่านว่า สัด-บุ-หรุด
  149. สัตว์
    อ่านว่า สัด
  150. สัปดาห์
    อ่านว่า สับ-ดา
  151. สัมปรายภพ
    อ่านว่า สำ-ปะ-รา-ยะ-พบ
  152. สุจริต
    อ่านว่า สุด-จะ-หริด
  153. สุนทรียภาพ
    อ่านว่า สุน-ทะ-รี-ยะ-พาบ
  154. สุนัข
    อ่านว่า สุ-นัก
  155. องุ่น
    อ่านว่า อะ-หฺงุ่น
  156. อร่อย
    อ่านว่า อะ-หฺร่อย
  157. อัชฌาสัย
    อ่านว่า อัด-ชา-ไส
  158. อัศจรรย์
    อ่านว่า อัด-สะ-จัน
  159. อุณหภูมิ
    อ่านว่า อุน-หะ-พูม
  160. อุบัติเหตุ
    อ่านว่า อุ-บัด-ติ-เหด
  161. เกวียน
    อ่านว่า เกฺวียน
  162. เกษตรกรรม
    อ่านว่า กะ-เสด-ตฺระ-กำ
  163. เกียรติประวัติ
    อ่านว่า เกียด-ติ-ปฺระ-หฺวัด
  164. เขมา
    อ่านว่า เข-มา
  165. เคารพ
    อ่านว่า เคา-รบ
  166. เฉลิมพระชนมพรรษา
    อ่านว่า ฉะ-เหลิม-พระ-ชน-พัน-สา
  167. เปรมปรีดิ์
    อ่านว่า เปฺรม-ปฺรี
  168. เพชร
    อ่านว่า เพ็ด
  169. เพลา
    อ่านว่า เพ-ลา
  170. เพลารถ
    อ่านว่า เพฺลา-รด
  171. เพลิดเพลิน
    อ่านว่า เพฺลิด-เพฺลิน
  172. เมฆ
    อ่านว่า เมก
  173. เมรุ
    อ่านว่า เมน
  174. เมรุมาศ
    อ่านว่า เม-รุ-มาด
  175. เศรษฐกิจ
    อ่านว่า เสด-ถะ-กิด
  176. เศรษฐี
    อ่านว่า เสด-ถี
  177. เศร้า
    อ่านว่า เส้า
  178. เศร้าโศก
    อ่านว่า เส้า-โสก
  179. เสมา
    อ่านว่า เส-มา
  180. เสริม
    อ่านว่า เสิม
  181. เสร็จ
    อ่านว่า เส็ด
  182. เสลา
    อ่านว่า เส-ลา
  183. เสวก
    อ่านว่า เส-วก
  184. เสสรวล
    อ่านว่า เส-สวน
  185. เอร็ดอร่อย
    อ่านว่า อะ-เหฺร็ด-อะ-หฺร่อย
  186. แขม
    อ่านว่า แขมฺ
  187. แคว
    อ่านว่า แคฺว
  188. แผล
    อ่านว่า แผฺล
  189. แม่สรวย
    อ่านว่า แม่-สวย
  190. แสดง
    อ่านว่า สะ-แดง
  191. แหน
    อ่านว่า แหน
  192. โกฏิ
    อ่านว่า โกด
  193. โกรธ
    อ่านว่า โกฺรด
  194. โขยกเขยก
    อ่านว่า ขะ-โหฺยก-ขะ-เหฺยก
  195. โฆษณา
    อ่านว่า โคด-สะ-นา
  196. โทรทัศน์
    อ่านว่า โท-ระ-ทัด
  197. โสน
    อ่านว่า สะ-โหฺน
  198. ไซร้
    อ่านว่า ไซ้
  199. ไปรษณีย์
    อ่านว่า ไปฺร-สะ-นี
  200. ไพรสณฑ์
    อ่านว่า ไพฺร-สน

คิดว่าน่าจะเต็มอิ่มกับคำในภาษาไทยทั้ง 200 คำกันไปแล้วเนอะ หวังว่าน่าจะพอมีประโยชน์ให้นำไปใช้ต่อในชีวิตประจำวันกัน

หากยังไม่เจอคำไหน หรือคิดว่ามีตกหล่นไป สามารถแจ้งแนะนำกันเข้ามาได้เลย


รวมคำในภาษาไทย ที่นิยมใช้ ใช้งานบ่อย ในชีวิตประจำวัน