คำศัพท์ภาษาไทยดูที่ esan108.com ›คางคกภาษาอีสานขี้กะตู่,เขียดกะตู่,ขี้คันคาก,ขี่คั่นคากคางคก หมายถึง?พจนานุกรมไทย คางคก หมายถึง:น. ชื่อปลาไม่มีเกล็ดชนิด Batrachus grunniens และ Halophryne trispinosus ในวงศ์ Batrachoididae ปากกว้าง หัวทู่แบนลง ลําตัวกลมยาว มีสีนํ้าตาลเป็นด่างดวงทั่วไป ครีบท้องอยู่เยื้องไปข้างหน้าครีบอก หางกลม เฉพาะชนิดแรกมีรูที่มุมบนด้านในของครีบอก อาศัยอยู่ตามพื้นท้องทะเล, กบ บู่ทะเล ผีหลอก หรือ อุบ ก็เรียก.น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นและหัวเหมือนอุตพิด คันจัด ใช้เพื่อให้อยู่ยงคงกระพันชั่วเบา. (กบิลว่าน).น. ชื่อสัตว์สี่เท้าสะเทินนํ้าสะเทินบกในวงศ์ Bufonidae รูปร่างคล้ายกบ ผิวหนังเป็นตุ่มขรุขระ เคลื่อนที่โดยการย่างเดินและกระโดดหย่ง ๆ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น คางคกบ้าน (Bufo melanostictus) คางคกป่า (B. macrotis).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ คางคก ภาษาอีสานที่คล้ายกันกะปอม,ขี่กะปอม,ขี้กะปอม ของต้อน ขี่แข่ว ขี้กะตก , ขี้ตก ,ขี้โป้ ขี้กะตืก ขี้กะยือ ขี้กะเดียม ขี้กะเตอะ ขี้กะเทิก , ขี้กะเทอ , ขี้กะเท่อ ขี้กะเท่อ ขี้ซีก , ขี้สีก ขี้สีกแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "ภาษาอีสาน"ก่อนหน้าขี้กะตืกถัดไปขี้กะยือ