50 ภาษาอีสาน ที่ใช้บ่อย ในชีวิตประจำวัน

รวม 50 ภาษาอีสาน ที่ใช้บ่อยในชีวิตประจำวัน

1. กะซาง,กะตามซ่าง,กะส่าง
   หมายถึง ก็ช่าง,ไม่ใส่ใจ,ช่างเถอะ
2. กะด้อกะเดี่ย
   หมายถึง อะไรจะขนาดนั้น,มากมาย , มากเกินไป, ออกหน้าออกตา
3. กินข้าวงาย
   หมายถึง รับประทานอาหารมื้อเช้า
4. กินข้าวแลง
   หมายถึง รับประทานอาหารมื้อเย็น หรือมื้อค่ำ
5. ก่องจ่อง
   หมายถึง กริยา การกระทำที่ดูแล้วไม่เข้าท่า หรือว่ายังไม่ชำนาญ อาการที่หลังของเด็กขด เรียก ขดก่องจ่อง ถ้าหลังผู้ใหญ่ว่า ขดโก่งโจ่ง ก่งจ่ง ก็ว่า.
6. ขนคิงลุก
   หมายถึง อาการกลัว,ขนลุกชัน
7. ขอบคุณหลายๆเด้อ
   หมายถึง ขอบคุณมากๆนะ
8. ขี้ค้าน,ขี้คร้าน
   หมายถึง ขี้เกียจ
9. ขี้ดื้อขี้มึน
   หมายถึง ซุกซน
10. ขี้ตั๋ว
    หมายถึง ขี้โกหก โกหก พุดปด พุดเท็จ พูดโกหกหลอกลวง เรียก ตั๋วะ อย่างว่า อย่ามาตั๋วะให้หล้มตกหล่มดินทราย ตั๋วะให้กำดินทรายหว่านลงในน้ำ เฮ็ดให้เฮียมหลงหล้มตกตมทังหล่ม ตั๋วะให้คาดลาดล้มกลางบ้านมื่นชะเล (ผญา).
11. ขี้เกี้ยม
    หมายถึง จิ้งจก
12. ควย (ควาย)
    หมายถึง ควาย
13. ควยตู้
    หมายถึง ควายทุยเขาสั้น
14. คัก
    หมายถึง สุดยอด , ดีที่สุด ,ได้ดั่งใจ
    ถนัด แน่ ชัด การเห็นโดยไม่มีเคลือบแคลงสงสัย เรียก เห็นคัก
    ถูกต้อง แน่นอน จริง เช่น เฮ็ดคักๆ เด้อ คึดคักๆ เว้าคักๆ.
15. คักน้อ
    หมายถึง ดูดี แบบเว่อๆ, เหมือนชมว่าดีแบบประชดประชันนิดๆ
16. คันจ้อง
    หมายถึง ร่ม สิ่งที่ใช้ป้องกันแดดหรือฝน
17. คันแข่ว
    หมายถึง หมั่นไส้,หงุดหงิดเนื่องจากทำอะไรไม่ได้อย่างที่คิด
18. คำแพง
    หมายถึง ผู้ซึ่งเป็นที่รัก หรือ แก้วตาดวงใจของพ่อแม่
19. ค่อย,ข่อย,ข้อย
    หมายถึง ตัวเราเอง
20. ค่อยฮักเจ้า, ข่อยฮักเจ้า
    หมายถึง ฉันรักเธอ
21. ค้ำคูณ
    หมายถึง ดี, เป็นมงคล, ศิริมงคล, เจริญก้าวหน้า
22. งามโพดงามเหลือ งามแท้งามว่า
    หมายถึง สวยจริงสวยจัง สุดจะพรรณา
23. จัก (ไม่รู้)
    หมายถึง ไม่รู้จัก
24. ซัง
    หมายถึง เกลียด
25. ตลาด
    หมายถึง ตลาด (เหมือนกับภาษากลาง)
26. ตาฮัก ตาแพง
    หมายถึง น่ารัก น่าเอ็นดู
27. บุญผลา
    หมายถึง บุพเพสันนิวาส,พรหมลิขิต
28. พอกะเทิน
    หมายถึง ไม่มากไม่น้อย ครึ่งๆกลางๆ
29. พ้อว้อแพ้แว้
    หมายถึง ลักษณะอาการลับๆล่อๆ ผลุบ ๆ โผล่ ๆ เดี๋ยวก็อยู่ตรงนั้น เดี๋ยวก็โผล่มาตรงนี้
30. มัก
    หมายถึง รัก,ชอบ
31. มื้ออื่น
    หมายถึง พรุ่งนี้
32. ย่าง
    หมายถึง เดิน
33. ย่าน
    หมายถึง กลัว
34. สวอย
    หมายถึง หมดเรี่ยวแรง สิ้นกำลัง
35. สายแนน
    หมายถึง คู่ครองที่เคยอยู่กินกันมาหลายภพหลายชาติ, บุพเพสันนิวาส, เนื้อคู่ กกแนน ก็เรียก
36. สำมะแจ๋
    หมายถึง ลักษณะการพูดมากและไม่เป็นความจริง
37. สี่
    หมายถึง (กริยา) การร่วมประเวณี การมีเพศสัมพันธ์ (นาม) จำนวนสามบวกหนึ่ง เรียก สี่ เรียกชื่อเดือนทางจันรคติว่า เดือน ๔ ตกในระหว่างเดือนมีนาคม.
38. สูน
    หมายถึง โกรธ
39. หนหวย
    หมายถึง รำคาญ, ไม่สบายใจ, หงุดหงิด, กังวลใจ
40. หมาน
    หมายถึง โชคดี,รวย ได้มาก
41. หยุม
    หมายถึง ขยุ้ม ขยุ้มด้วยเล็บ
42. หลูโตน
    หมายถึง (กริยา) สงสาร รู้สึกเห็นใจในความเดือดร้อนหรือความทุกข์ของผู้อื่น, รู้สึกห่วงใยด้วยความเมตตากรุณา, เช่น เห็นเด็ก ๆ อดอยากก็รู้สึกสงสาร เห็นเขาประสบอัคคีภัยแล้วสงสาร.
43. เคียว
    หมายถึง แรด,ร่าน,ดอกทอง ,คนคึกคะนองเรียก คนเคียว อย่างว่า เถ้าคันเคียวสามซาวว่าหนุ่ม (กาพย์ปู่) หญิงดอกทอง เรียก คนหีเคียว อย่างว่า โต่บ่ช่างว่าไม้บ่เหนียว โตหีเคียวว่ากรรมก่อนกี้ (ภาษิต).
44. เบิ๊ด , เบิด ,เหมิด
    หมายถึง หมด
45. เพิ่น
    หมายถึง คนอื่น, เขา (คนที่กำลังถูกพูดถึง)
46. เมิดคำสิเว้า
    หมายถึง ไม่มีอะไรจะพูด/พูดไม่ออก
47. เมือบ้าน
    หมายถึง กลับบ้าน
48. เลาะ
    หมายถึง 1. แวะรายทาง, เตร็ดเตร่ไปเรื่อย 2. เลียบไปตามชายฝั่ง
49. แลน
    หมายถึง วิ่ง
50. ไผ
    หมายถึง ใคร

คิดว่าน่าจะเต็มอิ่มกับภาษาอีสานทั้ง 50 คำกันไปแล้วเนอะ หวังว่าน่าจะพอมีประโยชน์ให้นำไปใช้ต่อในชีวิตประจำวันกัน

หากยังไม่เจอคำไหน หรือคิดว่ามีตกหล่นไป สามารถแจ้งแนะนำกันเข้ามาได้เลย