ผลการค้นหา

กาลเวลาย่อมกลืนกินสรรพสัตว์ทั้งหลาย พร้อมกันไปกับตัวมันเอง

กาลเวลา ย่อมกินสรรพสัตว์พร้อมทั้งตัวมันเอง

สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนก้าวเดินไปสู่ความตาย

กาลเวลาล่วงไป ราตรีก็ผ่านไป

สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

กินคนเดียว ย่อมไม่ได้ความสุข

ขณะเวลา อย่าล่วงท่านทั้งหลายไปเสีย

กรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีต

อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์

ความอิ่มในกามทั้งหลาย ย่อมไม่มี เพราะฝนคือ กหาปณะ (คือกามไม่มีที่สิ้นสุด)

ในเวลาคับขัน ย่อมต้องการคนกล้า