พุทธสุภาษิตกรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีตกรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีตหมวดความสุข ภาพประกอบ กรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีต พุทธสุภาษิตที่คล้ายกันกรรมจำแนกสัตว์ให้ดีเลวแตกต่างกันกรรมชั่วของตน นำตนไปสู่ทุคติกรรมไม่ดี ย่อมเผาผลาญในภายหลังกรรมไม่ดี และไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ทำได้ง่าย ส่วนกรรมใดดีและเป็นประโยชน์ กรรมนั้นแลทำได้ยากอย่างยิ่งกามทั้งหลายที่ทำให้อิ่มได้ ไม่มีในโลกการงานใด ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมากการระมัดระวังกาย เป็นความดีการร้องไห้หรือโศกเศร้า จะช่วยให้จิตใจสงบ สบาย ก็หาไม่ ทุกข์ยิ่งเกิดเพิ่มพูนทับทวี ทั้งร่ายกายก็พลอยทรุดโทรมการสะสมบาป เป็นทุกข์การอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้า ทำให้เกิดสุขกาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยล่อมละลำดับไป ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำสุขมาให้กาลเวลาล่วงไป ราตรีก็ผ่านไปแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่ "พุทธสุภาษิต"ก่อนหน้าตายเพราะชอบธรรมดีกว่า อยู่อย่างไม่ชอบธรรม จะมีค่าอะไรถัดไปความดีที่ทำไว้เองเป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า
การร้องไห้หรือโศกเศร้า จะช่วยให้จิตใจสงบ สบาย ก็หาไม่ ทุกข์ยิ่งเกิดเพิ่มพูนทับทวี ทั้งร่ายกายก็พลอยทรุดโทรม
กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยล่อมละลำดับไป ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำสุขมาให้
คนอกตัญญูค่อยจับผิดอยู่เป็นนิตย์ ขะทำให้เขาพอใจไม่ได้ ถึงจะให้แผ่นดินทั้งหมดแก่เขา ผู้มีปกติมองหาโทษอยู่เสมอ ก็จะทำให้เขาพอใจไม่ได้ หมายถึง
ศีลนั้นเทียวเป็นเลิศในโลกนี้ ส่วนผู้มีปัญญาเป็นผู้สูงสุด ความชนะในหมู่มนุษย์และเทวดา ย่อมมีเพราะศีลและปัญญา หมายถึง
เวทมนต์ ชาติกำเนิด พวกพ้อง นำสุขมาให้ในสัมปรายภพไม่ได้, ส่วนศีลของตนที่บริสุทธิ์ดีแล้ว จึงนำสุขมาให้ในสัมปรายภพได้ หมายถึง