ผลการค้นหา

เลิก

หมายถึงก. ยกหรือเปิดสิ่งที่ปูลาดหรือคลุมอยู่เป็นต้น เช่น เลิกเสื่อ เลิกผ้าคลุม นอนไม่เรียบร้อย ผ้านุ่งเลิกสูงขึ้นไป; เพิกถอนสิ่งที่เคยปฏิบัติมา เช่น เลิกทาส เลิกประเพณีหมอบคลาน เลิกกินหมาก เลิกสัมปทานป่าไม้ ผัวเมียเลิกกัน; สิ้นสุดลงชั่วคราวหรือตลอดไป เช่น โรงเรียนเลิกแล้วกลับบ้าน เลิกเรียนเพราะจบชั้นสูงสุดแล้ว เมื่อก่อนเป็นนักแสดงเดี๋ยวนี้เลิกแล้ว, หยุด, งดกระทำสิ่งซึ่งกำลังทำอยู่, เช่น เลิกพูด เลิกกิน เลิกเล่น.

เลิกความ

หมายถึง(ปาก) ก. ยอมความ.

เลิกแล้วต่อกัน

หมายถึงก. ยุติการทะเลาะวิวาทบาดหมางกัน.

เลิกคิ้ว

หมายถึงก. ยกคิ้วขึ้นแสดงความประหลาดใจเป็นต้น.

เลิกพล

หมายถึงก. ยกพลกลับ.

เลิกร้าง

หมายถึงก. ทิ้งกัน, ไม่อยู่ด้วยกัน, (ใช้แก่ผัวเมีย).

เลิกรา

หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น ร้านแถวนี้ขายไม่ดี จึงเลิกรากันไปเรื่อย ๆ บ้าน ๒ หลังนี้ทะเลาะกันเรื่อย หนักเข้าก็เลิกรากันไปเอง.

เลิกทัพ

หมายถึงก. ยกทัพกลับ เช่น ไพรีมิได้แจ้งแห่งยุบล ให้เลิกทัพกลับพลรีบหนีไป. (เพลงในละครเรื่องสามก๊ก).

พอกันที

หมายถึง(ปาก) ก. บอกเลิกกัน, ยุติกัน, ไม่เกี่ยวข้องกันอีกต่อไป.

ออกไฟ

หมายถึงก. เลิกอยู่ไฟ.

กฎเสนาบดี

หมายถึง(เลิก) ดู กฎกระทรวง

ราเริด

หมายถึงก. เลิกร้างไป.