ผลการค้นหา

กริยา

หมายถึง[กฺริยา, กะริยา] (ไว) น. คำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม. (ส. กฺริยา; ป. กิริยา).

กริยานุเคราะห์

หมายถึง(ไว) น. กริยาที่ใช้ช่วยกริยาอื่น เช่น คง จะ ถูก น่า, กริยาช่วย ก็ว่า.

จะ

หมายถึงเป็นคำช่วยกริยาบอกอนาคต เช่น จะไป จะอยู่.

โอ้

หมายถึงว. เสียงดัง, เปิดเผย, (ใช้แก่กริยาคุย).

ตื๋อ

หมายถึงว. เร็วมาก (ใช้แก่กริยาวิ่ง).

เคย

หมายถึงใช้เป็นคำประกอบหน้ากริยาแสดงว่ากริยานั้น ๆ ได้เป็นมาแล้ว เช่น เคยทำ = ได้ทำมาแล้ว เคยเห็น = ได้เห็นมาแล้ว, บางทีใช้พูดละกริยาที่ประกอบเสีย เหลือแต่ว่า เคย ก็มี เช่น เคยไปหรือไม่เคย ไม่เคยเลย. ก. ชิน, คุ้น, เช่น เคยสนาม เคยเวที.

เต็มตา

หมายถึงว. ใช้แก่กริยานอน หมายความว่า นอนอิ่ม เช่น นอนเต็มตา, ใช้แก่กริยาเห็น หมายความว่า เห็นชัด เช่น เห็นเต็มตา.

ประธาน

หมายถึง(ไว) น. ผู้กระทำ เช่น เด็กวิ่ง เด็ก เป็นประธานของกริยา วิ่ง คนกินข้าว คน เป็นประธานของกริยา กิน.

น้ำไหลไฟดับ

หมายถึง(ปาก) ว. เร็วและคล่อง (ใช้แก่กริยาพูด).

อ้อมแอ้ม,อ้อมแอ้ม ๆ,อ้อม ๆ แอ้ม ๆ

หมายถึงว. ไม่ฉะฉาน, ไม่ชัดเจน, ไม่เต็มปาก, (ใช้แก่กริยาพูด).

จุ่ง

หมายถึงก. จง, คำช่วยกริยาบอกความบังคับหรือความหวัง.

ผดุง

หมายถึงประดุง, ค้ำ, ค้ำจุน, ระวัง, อุดหนุน