ผลการค้นหา

ย้อย

หมายถึงก. ห้อยเป็นทางลงมา เช่น รากไทรย้อยลงมา พวงมะไฟห้อยย้อย, ห้อยลงมา เช่น รวงผึ้งย้อยลงมา ผมย้อยลงปรกหน้า, ไหลเป็นทางยืดลงมา เช่น น้ำมูกย้อย น้ำตาลย้อย, หยาดห้อยลงมาจวนจะหยด เช่น น้ำหมากย้อย น้ำตาย้อย; คราบหินปูนที่ย้อยลงมาจากเพดานถ้ำหินปูน มีลักษณะเป็นท่อน เป็นกรวย หรือเป็นแผ่นม่าน เรียกว่า หินย้อย.

ลัมพ์

หมายถึงก. ห้อย, ย้อย. (ป., ส.).

สนุต

หมายถึง[สะนุด] ว. ไหล, ย้อย, (ใช้แก่น้ำนมแม่). (ส.).

รำยวน

หมายถึงก. ห้อยย้อย.

รำย้อย

หมายถึงก. ห้อยย้อย.

ระย้า

หมายถึงน. เครื่องห้อยย้อยเป็นพวงเป็นพู่. ว. ที่ห้อยย้อยลงมา เช่น ตุ้มหูระย้า โคมระย้า.

หินย้อย

หมายถึงน. คราบหินปูนที่ทับถมย้อยลงมาจากเพดานถํ้า.

ไส้ติ่ง

หมายถึงน. ไส้ที่เป็นติ่งย้อยจากลำไส้ใหญ่ของคน, ไส้ตัน ก็ว่า.

จุกผามม้ามย้อย

หมายถึงน. ชื่อโรคเกิดที่ม้ามทำให้ม้ามย้อยลงมา.

ลิ้นปี่

หมายถึงน. ส่วนปลายล่างของกระดูกอกที่ย้อยลงมาในผนังหน้าท้องส่วนบน.

เหล็กไหล

หมายถึงน. โลหะชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเอาไฟเทียนลนก็ไหลย้อยออกได้.

ทุ้ง

หมายถึงว. ตุง, ตุ่ยออกมา. น. ฝักบัวที่ย้อยลงมา เช่น เปิดนํ้าลงตามทุ้งสหัสธารา. (สิบสองเดือน).