ผลการค้นหา

ออกเสียง

หมายถึงก. เปล่งเสียง; ลงคะแนนเสียง; ลงคะแนนเลือกตั้ง; ออกความเห็น.

เปล่ง

หมายถึง[เปฺล่ง] ก. ฉายออก, แผ่ออก, เช่น เปล่งรัศมี, ออกเสียง เช่น เปล่งเสียง. ว. แจ่มใส, สุกใส.

ร

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร ตัวหลังเป็นตัวสะกด เช่น กรรไตร (กันไตฺร) ยรรยง (ยันยง) และเมื่อสะกดพยัญชนะที่ไม่มีสระอื่นเกาะต้องอ่านเหมือนมีสระ ออ อยู่ด้วย เช่น กร (กอน) กุญชร (กุนชอน), ถ้าตามพยัญชนะอื่น แต่มิได้ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดและมีคำอื่นตาม พยัญชนะที่อยู่หน้าตัว ร มักออกเสียง ออ และตัว ร ออกเสียง อะ เช่น จรลี (จอ-ระ-ลี) หรดี (หอ-ระ-ดี).

คะแนนเสียง

หมายถึงน. คะแนนที่ลงในการออกเสียง.

ไล่ตะเพิด

หมายถึงก. ออกเสียงไล่ให้หนีไป.

อักขรวิบัติ

หมายถึงน. การเขียน อ่าน หรือออกเสียงไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี.

ตะโกน

หมายถึงก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.

หมดกัน

หมายถึงคำออกเสียงแสดงความเสียดายหรือผิดหวังเป็นต้น.

เนียง

หมายถึงน. นาง (ออกเสียงตามเขมรที่เขียนว่า นาง).

ขึ้นเสียง

หมายถึงก. ออกเสียงดังด้วยความโกรธ; เทียบเสียงเครื่องดนตรี.

เขย้อแขย่ง

หมายถึง[ขะเย่อขะแหฺย่ง] ก. ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น, ออกเสียงว่า ขะเย้อขะแหย่ง ก็มี.

โหวต

หมายถึง[โหฺวด] (ปาก) ก. ออกเสียงลงคะแนน. (อ. vote).