ผลการค้นหา

อนาคต,อนาคต-

หมายถึง[อะนาคด, อะนาคดตะ-] ว. ยังไม่มาถึง. น. เวลาภายหน้า. (ป., ส.).

มัวแต่

หมายถึงว. อาการที่ทำติดพันอยู่ ไม่ละไปได้ เช่น มัวแต่พูด มัวแต่คิด, มัว ก็ว่า.

มัว,มัว ๆ

หมายถึงว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว ๆ, หม่น เช่น สีมัว ๆ, ขุ่น, ไม่ผ่อง, เช่น ใจมัว; อาการที่ทำติดพันอยู่ ไม่ละไปได้ เช่น มัวพูด มัวคิด, มัวแต่ ก็ว่า.

หวัง

หมายถึงก. คาดว่าจะได้, ปองไว้, หมายไว้.

มีหวัง

หมายถึงก. มีโอกาสที่จะได้ดังที่หวัง.

อย่า

หมายถึง[หฺย่า] ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.

อย่ามาเรา

หมายถึงอย่าเหมารวมสิ มึงแหละ คนเดียวนั่นแหละ

มัวพะวง

หมายถึงว. มัวเป็นห่วงกังวล.

ผิดหวัง

หมายถึงว. ไม่สมหวัง, ไม่ได้ดังที่หวัง.

หวังใจ,หวังใจว่า

หมายถึงก. คาดว่า (มักใช้ในทางที่ดี) เช่น ข้าพเจ้าหวังใจว่าท่านคงจะประสบความสำเร็จ.

โศกา

หมายถึงก. ร้องไห้ เช่น รู้ว่าผิดแล้วก็แก้ตัวใหม่ อย่ามัวแต่นั่งโศกาอยู่เลย.

คัด

หมายถึงก. เขียนด้วยตัวบรรจง เช่น เขียนเร็ว ๆ อย่ามัวแต่คัด.