อน,อน-
หมายถึง[อะนะ-] เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. (ดู อ ๒ ประกอบ).
หรือคุณกำลังค้นหา เสาตะเกียบ, อ้น, อาน, เอมอร, ไม้สามอัน, ทู, กงพัด, เข้าเดือย, เจ้าฟ้า, แปรง, บุพพัณชาติ, อร