ผลการค้นหา

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. ชื่อพวงดอกไม้ร้อยมีรูปแบนประกอบด้วยอุบะ, ถ้าทำให้ผูกแขวนควํ่าลงมา เรียกว่า กลิ่นควํ่า, ถ้าทำให้ผูกแขวนตะแคง เรียกว่า กลิ่นตะแคง.

เหม็น

หมายถึงได้รับกลิ่นไม่ดี

ชื่นกลิ่น

หมายถึงก. ชื่นใจด้วยกลิ่น.

อบอวล

หมายถึงก. ตลบ, ฟุ้ง, (ใช้แก่กลิ่น). ว. มีกลิ่นตลบ, มีกลิ่นฟุ้ง.

หืน

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นนํ้ามันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ.

เหม็นเขียว

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นใบไม้สดบางชนิด.

โอ่

หมายถึงว. กลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นอาหารที่ใกล้จะบูด.

เตะจมูก

หมายถึงก. ได้กลิ่นอย่างแรง.

อาย

หมายถึงน. กลิ่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ กลิ่น เป็น กลิ่นอาย.

สาบ

หมายถึงน. กลิ่นเหม็นชนิดหนึ่ง เช่นกลิ่นเสื้อผ้าที่ใช้แล้วแต่ยังไม่ได้ซัก, กลิ่นตัวที่มีประจำอยู่กับสัตว์บางชนิด เช่น สาบเสือ สาบแพะ, กลิ่นอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

น้ำดอกไม้สด

หมายถึงน. นํ้าที่ลอยดอกมะลิ มีกลิ่นหอม.