ค้นเจอ 264 รายการ

ลวง

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๘, เขียนเป็น รวง ก็มี.

ลวง

หมายถึงก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก.

ลวงโลก

หมายถึงว. ตลบตะแลงปลิ้นปล้อนในคำว่า คนลวงโลก.

จริง,จริง ๆ

หมายถึง[จิง] ว. แน่ เช่น ทำจริง ชอบจริง ๆ; แท้, ไม่ปลอม, เช่น ของจริงไม่ใช่ของเทียม; เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง, ไม่เท็จ, ไม่โกหก, ไม่หลอกลวง, เช่น เรื่องจริง พูดจริง, เป็นไปตามนั้น เช่น ความฝันกลายเป็นความจริง.

ดังจริง

หมายถึงว. อย่างจริง, จริงอย่างนี้.

อำพราง

หมายถึงก. ปิดบังโดยลวงให้เข้าใจไปทางอื่น, พูดหรือแสดงอาการไม่ให้รู้ความจริง. ว. ที่ปิดบังโดยลวงให้เข้าใจไปทางอื่น เช่น ฆาตกรรมอำพราง.

วัญจนะ

หมายถึง[วันจะนะ] (แบบ) น. การหลอกลวง, การปลอม, การคดโกง; เครื่องลวง, เครื่องหลอก, ของไม่จริง. (ป., ส.).

รู้ไม่จริง

หมายถึงก. รู้ไม่ถ่องแท้, รู้ไม่มากพอ, เช่น เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ไม่จริง.

ตัถย์

หมายถึง[ตัด] (แบบ) น. ความเป็นอย่างนั้น, ความจริง. ว. เป็นอย่างนั้นจริง. (ส.).

เคลื่อนคลาด

หมายถึงก. ผิดจากความเป็นจริง, ไม่ตรงตามความเป็นจริง, คลาดเคลื่อน ก็ว่า.

พรางพรอก

หมายถึง[-พฺรอก] ก. พูดลวง, แสร้งพูด.

ตบตา

หมายถึง(สำ) ก. หลอกหรือลวงให้เข้าใจผิด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ