ผลการค้นหา

ปรม,ปรม-

หมายถึง[ปะระมะ-, ปอระมะ-] ว. อย่างยิ่ง (ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก). (ป.).

รม

หมายถึงก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น รมบาตร รมปลาย่างให้แห้ง.

ศาสนธรรม

หมายถึงน. คำสั่งสอนในศาสนา เช่น ศาสนิกชนควรปฏิบัติตามศาสนธรรมในศาสนาของตน.

รมยา

หมายถึงก. ใช้หนังจงโคร่ง เห็ดร่างแห หรือสารบางชนิดเป็นต้น เผาไฟให้ควันลอยไปเพื่อทำให้หลับสนิท.

รมดำ

หมายถึงก. ใช้น้ำมันกำมะถันเป็นต้น ทาสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้วอบด้วยความร้อนให้ดำ เช่น รมปืน รมพระ รมรูปหล่อโลหะ.

กูรม,กูรม-,กูรมะ

หมายถึง[กูระมะ-] น. เต่า. (ส.).

รมณีย,รมณีย-,รมณีย์

หมายถึง[รมมะนียะ-, รมมะนี] ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม. (ป., ส.).

รมควันเด็ก

หมายถึงน. วิธีลงโทษเด็กที่ดื้อมาก ๆ อย่างหนึ่ง โดยเอากาบมะพร้าวแห้งเผาไฟให้ควันรมหน้ารมตาเด็กเพื่อให้สำลักควันจะได้เข็ด.

บริรม

หมายถึง[บอริรม] ก. ชอบใจ, ยินดี. (ส. ปริรม).

รมเยศ

หมายถึง[รมมะเยด] (กลอน) ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม.

อายุรกรรม

หมายถึงน. การรักษาโรคทางยา.

คารม

หมายถึง[-รม] น. ถ้อยคำที่คมคาย, ฝีปาก.