ผลการค้นหา

บ้านเมือง

หมายถึงน. ประเทศชาติ.

ประโยชน์

หมายถึง[ปฺระโหฺยด] น. สิ่งที่มีผลใช้ได้ดีสมกับที่คิดมุ่งหมายไว้, ผลที่ได้ตามต้องการ, สิ่งที่เป็นผลดีหรือเป็นคุณ, เช่น ประโยชน์ของการศึกษา ประโยชน์ของโรงเรียน. (ส. ปฺรโยชน; ป. ปโยชน).

แขกเมือง

หมายถึงน. แขกของบ้านเมือง.

บ้านเมืองมีขื่อมีแป

หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองหรือประเทศย่อมมีกฎหมายคุ้มครอง เช่น ถ้าบ้านเมืองมีขื่อมีแป คงไม่ทำกับอ้ายแก่เช่นนี้ได้. (เสภาพญาราชวังสัน), มักใช้ในเชิงปฏิเสธว่า บ้านเมืองไม่มีขื่อไม่มีแป.

ระบิลเมือง

หมายถึงน. กฎหมายและประเพณีของบ้านเมือง.

รัฏฐาภิปาลโนบาย

หมายถึงน. วิธีการปกครองบ้านเมือง.

เทศาจาร

หมายถึงน. ธรรมเนียมของบ้านเมือง. (ส.).

คู่บ้านคู่เมือง

หมายถึงว. ที่เป็นของประจำบ้านเมืองหรือที่มีมาพร้อมกับบ้านเมือง ถือว่าเป็นของที่มีค่ามาก เช่น พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง.

การบ้านการเมือง

หมายถึงน. กิจการบ้านเมืองทั่ว ๆ ไป.

คุณประโยชน์

หมายถึง[คุนนะปฺระโหฺยด, คุนปฺระโหฺยด] น. ลักษณะที่เป็นประโยชน์ เช่น สมุนไพรมีคุณประโยชน์ในการทำยารักษาโรคได้.

เลี้ยงเสียข้าวสุก

หมายถึงก. เลี้ยงแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร.

งอกเงย

หมายถึงก. มีผลประโยชน์หรือรายได้เพิ่มมากขึ้น.