ผลการค้นหา

คอย

หมายถึงก. มุ่งรออยู่, รอ; เฝ้า, เฝ้าดู, เช่น คอยจับผิด.

คอยที

หมายถึงก. รอโอกาส.

คอยท่า

หมายถึงก. รอคอย.

รั้งรอ

หมายถึงก. รอคอย, หยุดคอย, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น โดยไม่รั้งรอ.

เฝ้าคอย

หมายถึงก. รอคอย, คอยด้วยใจจดใจจ่อ.

บเอ

หมายถึง(โบ) ว. มิใช่เอก, มิใช่หนึ่ง, มาก.

ฤๅเยา

หมายถึงว. มิใช่เยา, มิใช่น้อย, ไม่เยา.

รอ

หมายถึงก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ, เช่น เอายาดมรอจมูก เอามีดรอคอ.

ท่า

หมายถึงก. รอคอย เช่น เหตุไฉนรีบมาไม่ท่ากัน. (อิเหนา), มักใช้เข้าคู่กับ คอย หรือ รอ เป็น คอยท่า รอท่า.

รอ

หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.

คอย

หมายถึงน. หอสูงสำหรับดูเหตุการณ์ เรียกว่า หอคอย.

สามัญชน

หมายถึงน. คนธรรมดาที่มิใช่เจ้า.