ผลการค้นหา

หวั่นไหว

หมายถึงก. สั่นสะเทือน, โอนเอน, เช่น จิตใจหวั่นไหวไปตามอารมณ์, ครั่นคร้าม เช่น ไม่หวั่นไหวต่อภยันตรายใด ๆ. ว. อาการที่สั่นสะเทือนมาก (ใช้แก่เสียง) เช่น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

นินทา

หมายถึงน. คำติเตียนลับหลัง. ก. ติเตียนลับหลัง. (ป., ส. นินฺทา ว่า การติเตียน).

ภิกษุ

หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา. (ส.; ป. ภิกฺขุ).

ว่าลับหลัง

หมายถึงก. นินทา.

ควร

หมายถึง[ควน] ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.

ยับยาน

หมายถึง(โบ) ก. หวั่นไหว.

พิจล

หมายถึงก. หวั่นไหว. (ส.).

สะทน

หมายถึงก. สะท้อน, หวั่นไหว.

กัมปนาการ

หมายถึงน. อาการคือการหวั่นไหว. (ป.).

ผิดที่,ผิดที่ผิดทาง

หมายถึงก. อยู่ในที่ที่ไม่เคยอยู่, อยู่ในที่ที่ไม่ควรจะอยู่.

อากัมปนะ,อากัมปะ

หมายถึง[-กำปะ-] น. ความหวั่นไหว. (ส.).

ว่าตามหลัง

หมายถึงก. ติเตียนหรือนินทาเมื่อผู้ถูกว่าคล้อยหลังไปแล้ว.