ผลการค้นหา

ฝืน

หมายถึงก. ต้องจำใจทำสิ่งที่ไม่อยากจะทำ เช่น ฝืนกิน ฝืนทำ; ขัด, ไม่ทำตาม, เช่น ฝืนระเบียบ; ขืน, ขืนไว้, เหนี่ยวรั้ง, เช่น ฝืนใจ.

ปรือ

หมายถึง[ปฺรือ] ว. ลักษณะอาการของนัยน์ตาที่หรี่เพราะง่วงแต่ฝืนไว้, ลักษณะของนัยน์ตาที่มีอาการเช่นนั้น. ก. ฝึกหัด ในคำว่า ฝึกปรือ; เลี้ยงดู ในคำว่า ปรนปรือ.

อ๋อย

หมายถึงว. คำใช้ขยายกริยา คราง ในคำว่า ครางอ๋อย; ใช้เน้นแสดงว่ามาก ในคำว่า เหลืองอ๋อย.

ใช้

หมายถึงก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น เมื่อเขาเลี้ยงเรา เราต้องเลี้ยงใช้เขา.

ซังกะตาย,ซังตาย

หมายถึงว. ไม่เต็มใจ, ฝืนใจ, อย่างเสียไม่ได้, (มักใช้แก่กริยาทำ).

กล้ำกลืน

หมายถึงก. ฝืนใจ, อดกลั้นไม่แสดงให้เห็น.

เป็นอยู่

หมายถึงว. สภาพความเป็นไป ในคำว่า ความเป็นอยู่.

อมมือ

หมายถึงว. ไม่เดียงสา (ใช้แก่เด็ก) ในคำว่า เด็กอมมือ.

ฉอก

หมายถึงว. แหว่ง, เว้า, (ใช้กับลักษณะของผม) ในคำว่า ผมฉอก, กระฉอก ก็ใช้.

บังคับใจ

หมายถึงก. ห้ามใจ, ข่มใจ, อดกลั้น; ใช้อำนาจบังคับให้เขาต้องฝืนใจทำ.

ยิ้มเหย

หมายถึง[-เหฺย] ก. ยิ้มหน้าเบ้, ฝืนยิ้ม.

หยี

หมายถึงก. หรี่ (ใช้แก่ตา) ในคำว่า หยีตา. ว. หรี่, ที่แคบเรียวเล็ก, ในคำว่า ตาหยี.