ผลการค้นหา

สติปัญญา

หมายถึงน. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.

ลับสมอง

หมายถึงก. ฝึกฝนใช้สติปัญญา.

หัวคิด

หมายถึงน. การใช้สมองคิด, สติปัญญา.

เบาปัญญา

หมายถึงว. หย่อนความคิด, หย่อนสติปัญญา.

ผู้

หมายถึงน. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน เช่น ศาลเป็นผู้ตัดสิน; คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวผู้ เช่น ม้าผู้ วัวผู้. ส. ที่, ซึ่ง, เช่น บุคคลผู้กระทำความดีย่อมได้รับความสุข.

รับใช้

หมายถึงก. รับว่าจะใช้เงินให้; คอยปรนนิบัติพ่อแม่ครูอาจารย์เป็นต้นด้วยความเต็มใจ เช่น ลูกรับใช้พ่อแม่ ศิษย์รับใช้ครู, ปฏิบัติหน้าที่ตามที่นายหรือผู้มีอำนาจเหนือสั่งหรือใช้ เช่น พลทหารอยู่รับใช้ผู้บังคับบัญชา.

ฟุ้งเฟื่อง

หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า.

เฟื่องฟุ้ง

หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า.

ขีดขั้น

หมายถึงน. ระดับแห่งความรู้ความสามารถเป็นต้น เช่น ขีดขั้นแห่งสติปัญญา.

รับกินรับใช้

หมายถึงก. ทำหน้าที่รับว่าจะจ่ายเงินและกินเงินของผู้เล่นการพนันแทนเจ้ามือ.

เจ้าสำบัดสำนวน,เจ้าสำนวน

หมายถึงน. ผู้ใช้คารมพลิกแพลง.

หนี้สิน

หมายถึงน. เงินที่ผู้หนึ่งติดค้างอยู่จะต้องใช้ให้แก่อีกผู้หนึ่ง.