ผลการค้นหา

เก่ง

หมายถึงว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง.

ยกหางตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ยกตนเองว่าดีว่าเก่ง.

ตน

หมายถึงน. ตัว (ตัวคน) เช่น ตนเป็นที่พึ่งของตน; ลักษณนามใช้เรียกเทวดา ยักษ์ หรือพวกกายสิทธิ์ เป็นต้น เช่น ยักษ์ตนหนึ่ง เทวดา ๒ ตน.

เพชรตัดเพชร

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.

ยวดยง

หมายถึงว. เชี่ยวชาญที่สุด, เก่งที่สุด.

ศิษย์มีครู

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งที่มีครูเก่ง.

ปาน

หมายถึงว. เหมือน, คล้าย, เช่น เก่งปานกัน; เช่น, เพียง, ดัง, เช่น ดีถึงปานนี้ เก่งอะไรปานฉะนี้.

สุปาณี

หมายถึงว. ฝีมือเก่ง, คล่องแคล่ว. (ส.).

ชีระ

หมายถึงว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว. (ส.).

ฟันดาบ

หมายถึงน. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.

ปัจจัตตะ

หมายถึง(แบบ) ว. เฉพาะตน. (ป.).

ร่างกาย

หมายถึงน. ตัวตน.