ตัวกรองผลการค้นหา
ร้อยเอ็ดเจ็ดพระนคร,ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ,ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง
หมายถึง(ปาก) ว. ทั่วทุกแห่งหน.
คำสุภาพที่ควรรู้ คู่กับคำราชาศัพท์
สุภาษิตไทย รู้ไว้ ไม่ล้าสมัย
สรรพคุณของกะเพรา รวมทุกส่วนของผักกะเพรา
50 สำนวนสุภาษิตไทย
เจ็ด
หมายถึงน. จำนวนหกบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๗ ตกในราวเดือนมิถุนายน; (โบ) เรียกลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก. (กฎ. ๒/๒๖).
หน
หมายถึงน. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา), มักใช้เข้าคู่กับคำ แห่ง เป็น แห่งหน เช่น ไม่รู้ว่าเวลานี้เขาอยู่แห่งหนตำบลใด.
สัตตาห,สัตตาห-
หมายถึงน. เจ็ดวัน.
วันพระไม่มีหนเดียว
หมายถึง(สำ) น. วันหน้ายังมีโอกาสอีก (มักใช้พูดเป็นเชิงอาฆาต).
รู้หนเหนือหนใต้
หมายถึงก. รู้ทิศทาง, รู้จักหนทาง, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เดี๋ยวนี้บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงไปมากแล้วไม่รู้หนเหนือหนใต้, โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้เรื่อง เช่น ทำงานใหม่ ๆ ไม่รู้หนเหนือหนใต้, รู้เหนือรู้ใต้ ก็ว่า.
ทุกหัวระแหง
หมายถึงว. ทุกแห่งหน.
ครา
หมายถึง[คฺรา] น. ครั้ง, คราว, หน.
เทือ,เทื่อ,เทื้อ,เทื้อ
หมายถึงว. ครั้ง, หน, เตื้อ ก็ใช้.
สัปต,สัปต-
หมายถึง[สับตะ-] ว. เจ็ด. (ส.).
อยู่ดีไม่ว่าดี
หมายถึง(สำ) ว. แทนที่จะอยู่เฉย ๆ กลับทำสิ่งที่ก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ตน เช่น อยู่ดีไม่ว่าดีขอลูกเขามาเลี้ยง.
ยี่สิบ
หมายถึงว. จำนวน ๑๐ สองหนรวมกัน.