ผลการค้นหา

ดับ

หมายถึง(โบ) น. ลำดับ.

ดับ

หมายถึงก. สูญสิ้นไป เช่น วิญญาณดับ อนาคตดับ, สิ้นแสง เช่น ไฟดับ เดือนดับ, ทำให้สิ้นแสง เช่น ดับไฟ, ทำให้สิ้น เช่น ดับกิเลส ดับทุกข์, ทำให้ระงับ เช่น ดับโทสะ ดับโมโห, หยุดหรือทำให้หยุด เช่น เครื่องดับ ดับเครื่อง; เรียกวันสิ้นเดือนตามจันทรคติว่า วันดับ.

ดับ

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชทางเหนือ ตรงกับเลข ๒.

จราญ

หมายถึง[จะราน] (กลอน) ก. ผลัก, พัง, ทำลาย, กระจาย, ดับ. (ข. จฺราน ว่า ผลัก).

จำราญ

หมายถึง(กลอน) ก. หัก, พัง, ทำลาย, กระจาย, ดับ. (แผลงมาจาก จราญ).

รุทธ์

หมายถึงก. ห้าม, กีด, กั้น, ดับ. (ป., ส.).

หูดับ

หมายถึงว. อาการของหูที่อื้อไปพักหนึ่งเนื่องจากได้ยินเสียงดังมาก.

นิรุทธ์

หมายถึง(แบบ) ก. ดับแล้ว. (ป.).

รถดับเพลิง

หมายถึงน. รถใช้ในการดับไฟที่ไหม้อาคารบ้านเรือนต่าง ๆ เป็นต้น มีอุปกรณ์ในการดับไฟ เช่น ถังน้ำสำรอง สายสูบน้ำ หัวสูบ ระหว่างวิ่งไปเพื่อดับไฟจะเปิดไซเรนขอทางให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้.

เรือดับเพลิง

หมายถึงน. เรือที่ติดตั้งอุปกรณ์ดับเพลิง.

ปรินิพพาน

หมายถึง[ปะรินิบพาน] น. การดับรอบ, การดับสนิท, การดับโดยไม่เหลือ; เรียกอาการตายของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์. (ป.; ส. ปรินิรฺวาณ).

เลี้ยงไฟ

หมายถึงก. อาการที่คอยเติมเชื้อไฟไว้มิให้ไฟดับ.