ผลการค้นหา

ซอ

หมายถึงน. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น ซออู้ ซอด้วง, ลักษณนามว่า คัน. ก. ร้องเพลง, ขับร้อง, เช่น ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง. (ลอ).

ซอ

หมายถึงน. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ.

สีซอให้ควายฟัง

หมายถึง(สำ) ก. สั่งสอนแนะนำคนโง่มักไม่ได้ผล เสียเวลาเปล่า.

อู๋อี๋

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงชักคันซอ.

ทรอ

หมายถึง[ซอ] (โบ) น. ซอ เช่น เสียงสารสังคีตขับทรอท่อ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

เครื่องสาย

หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดที่มีสาย เช่น จะเข้ ซอ พิณ ไวโอลิน.

พรมนิ้ว

หมายถึงก. ประนิ้วรัวที่เครื่องดนตรีบางชนิด มีซอและขลุ่ยเป็นต้น.

กะลาซอ

หมายถึง(ปาก) ว. คล้ายกะลาที่ทำซอ, เรียกผมที่ตัดแล้วเป็นรูปอย่างนั้น.

ไวโอลิน

หมายถึงน. เครื่องดนตรีจำพวกซอฝรั่งอย่างเล็ก มี ๔ สาย และมีคันชักสำหรับสี. (อ. violin).

อู้

หมายถึงว. มีเสียงอย่างเสียงลมพัด; มาก ในคำว่า บ่นอู้. น. ชื่อซอ ๒ สายชนิดหนึ่ง ตัวกะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าวชนิดกลมรี ใช้หนังแพะหรือหนังลูกวัวขึงขึ้นหน้า คันสีหรือคันชักทำด้วยไม้จริงหรืองา สายทำด้วยขนหางม้า มีเสียงทุ้มในเวลาสี เรียกว่า ซออู้.

จาบ

หมายถึง(กลอน) น. นกกระจาบ เช่น มีกุโงกกุงานแลกุงอน นกจิบจาบซอบ. (สมุทรโฆษ).

ตะลุ่มนก

หมายถึงดู กำแพงเจ็ดชั้น ๒ (๒).