ตัวกรองผลการค้นหา
เพียร
หมายถึงน. ความบากบั่น, ความกล้าแข็ง. ก. พยายามจนกว่าจะสำเร็จ, บากบั่น. (ส. วีรฺย; ป. วิริย).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความเพียร
ต้นกำเนิดความเป็นมาผัดกะเพรา
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดอาหาร
กะเพรา: 10 สรรพคุณและประโยชน์ของกะเพรา
เมา
หมายถึงก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน เป็นต้น เช่น เมาเรือ เมารถ เมาเครื่องบิน, ลุ่มหลงจนลืมตัวเพราะมียศมีอำนาจเป็นต้น เช่น เมายศ เมาอำนาจ.
เวียร
หมายถึงก. เพียร.
เมามาย
หมายถึงก. เมามาก.
เมาคลื่น
หมายถึงก. มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนในเวลาที่เรือโดยสารถูกคลื่นในทะเล.
เมาหมัด
หมายถึงก. มีอาการมึนงงเพราะเคยถูกชกหนัก ๆ มาแล้ว.
อาหาร
หมายถึงน. ของกิน, เครื่องคํ้าจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้า อาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อาหารตา อาหารใจ. (ป., ส.).
กร่ำ
หมายถึง[กฺรํ่า] (ปาก) ว. ใช้ประกอบกับอาการเมา เช่นเมาเหล้า ว่า เมากรํ่า หมายความว่า เมาเรื่อยไป.
มทนียะ
หมายถึง[มะทะ-] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ควรเมา. (ป.).
วิริยภาพ
หมายถึงน. ความเพียร, ความบากบั่น; ความกล้า.
เมาขี้ตา
หมายถึงสะลึมสะลือ ยังไม่ได้สติ เพราะเพิ่งตื่นนอน
มัทนียะ
หมายถึง[มัดทะนียะ] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ชวนให้เมา. (ป. มทนีย).