ผลการค้นหา

กินบ้านกินเมือง

หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.

กินเมือง

หมายถึงก. ครอบครองเมือง.

นอนกินบ้านกินเมือง

หมายถึง(สำ) ก. นอนตื่นสายด้วยความเกียจคร้าน (ใช้เป็นคำประชด).

กินบ้านผ่านเมือง

หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.

ปล้นบ้านปล้นเมือง

หมายถึง(สำ) ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ.

กิน

หมายถึงก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.

บ้าน

หมายถึงน. ที่อยู่ เช่น เลขบ้าน เจ้าบ้าน, สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย เช่น บ้านพักตากอากาศ บ้านเช่า, บริเวณที่เรือนตั้งอยู่ เช่น เขตบ้าน, หมู่บ้าน เช่น ผู้ใหญ่บ้าน, ถิ่นที่มีมนุษย์อยู่ เช่น สร้างเป็นบ้านเป็นเมือง; (กฎ) โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างสำหรับใช้เป็นที่อยู่อาศัย ซึ่งมีเจ้าบ้านครอบครอง และหมายความรวมถึงแพหรือเรือซึ่งจอดเป็นประจำและใช้เป็นที่อยู่ประจำ หรือสถานที่หรือยานพาหนะอื่นซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยประจำได้ด้วย. ว. ที่มีอยู่ตามบ้าน เช่น หนูบ้าน คู่กับ หนูนา หรือที่เลี้ยงไว้ เช่น หมูบ้าน คู่กับ หมูป่า.

หลังบ้าน

หมายถึง(ปาก) น. ภรรยาของผู้มีอำนาจในวงราชการบ้านเมือง.

อดอยากปากแห้ง

หมายถึงก. ไม่ได้กินของที่อยากกิน, อดแห้งอดแล้ง ก็ว่า.

อด ๆ อยาก ๆ

หมายถึงก. กินอยู่อย่างฝืดเคือง, มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.

ปะลอม

หมายถึงก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.

กินเกลือกินกะปิ

หมายถึง(สำ) ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน.