ผลการค้นหา

สัญญา

หมายถึงน. (กฎ) ข้อตกลงระหว่างบุคคล ๒ ฝ่ายหรือหลายฝ่ายว่าจะกระทำการหรืองดเว้นกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง; ข้อตกลงกัน, คำมั่น, เช่น เขาให้สัญญาว่าจะมาหาพรุ่งนี้; ความจำ เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ. ก. ให้คำมั่น, รับปาก, ทำความตกลงกัน, เช่น แม่สัญญากับลูกว่าถ้าสอบได้ที่ ๑ จะให้รางวัล. (ป.).

รักษาคำพูด

หมายถึงก. ทำตามถ้อยคำที่พูดให้สัญญาไว้.

มัดจำ

หมายถึง(กฎ) น. สิ่งที่ให้ไว้เพื่อเป็นพยานหลักฐานว่าได้มีการทำสัญญากันขึ้นแล้ว และเพื่อเป็นประกันการปฏิบัติตามสัญญานั้นด้วย.

โมฆสัญญา

หมายถึงน. สัญญาที่ไม่มีผลบังคับ.

ผู้รับเรือน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลที่เข้าทำสัญญาคํ้าประกันผู้คํ้าประกันอีกชั้นหนึ่ง.

ตระบัดสัตย์

หมายถึงก. ไม่รักษาคำมั่นสัญญา.

อสัญญี

หมายถึงว. ไม่มีสัญญา, หมดความรู้สึก, สลบ. (ป.).

ปฏิญาณ

หมายถึง[ปะติยาน] ก. ให้คำมั่นสัญญา โดยมากมักเป็นไปตามแบบพิธี.

ผูกภาษี

หมายถึง(โบ) ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา.

ทวิภาคี

หมายถึง(การทูต) ว. สองฝ่าย. น. เรียกสัญญาระหว่างประเทศที่มีคู่สัญญา ๒ ฝ่ายว่า สัญญาทวิภาคี (bilateral treaty).

นายหน้า

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ชี้ช่องหรือจัดการให้บุคคล ๒ ฝ่ายได้เข้าทำสัญญากัน.

ต่อว่า,ต่อว่าต่อขาน

หมายถึงก. ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้.