ผลการค้นหา

ข้างเคียง

หมายถึงว. ที่อยู่ใกล้ ๆ, ที่สนิทชิดชอบกันมาก, เช่น คนข้างเคียง.

เคียง

หมายถึงว. ชิดกันโดยเรียงข้าง เช่น เดินเคียง นั่งเคียง, ใกล้กัน เช่น บ้านใกล้เรือนเคียง.

เครื่องเคียง

หมายถึง(ราชา) น. ของเคียง, ของกินที่เอามาตั้งเทียบข้างเพื่อกินประกอบกับอาหารบางชนิด.

เคลีย

หมายถึง[เคฺลีย] ว. เคียงเคล้า, เคียงเคล้ากัน.

คู่เคียง

หมายถึงน. ผู้ที่เข้ากระบวนแห่ของหลวงซึ่งเดินเคียงราชยานไปคนละข้าง.

ข้าง

หมายถึงน. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น ต้นฝรั่งข้างรั้ว.

ร่วมเรียงเคียงหมอน

หมายถึง(สำ) ก. อยู่กินกันฉันผัวเมีย, แต่งงานกัน.

เพื่อนบ้าน

หมายถึงน. ผู้มีบ้านเรือนอยู่ใกล้เคียงกัน.

ของเคียง

หมายถึงน. ของกินที่เอามาตั้งเทียบข้างเพื่อกินประกอบกับอาหารบางชนิด, ราชาศัพท์ว่า เครื่องเคียง.

ใกล้

หมายถึง[ไกฺล้] ว. จวน, เกือบ, เคียง, ไม่ห่าง.

คลอเคลีย

หมายถึงก. เคล้าคู่กัน, เคียงเคล้ากันไป, เคลียคลอ ก็ว่า.

หน้าเสี้ยว

หมายถึงน. หน้าด้านข้าง (เห็นตา ๒ ข้างและหูข้างเดียว).