คำในภาษาไทยเพ้ยหมายถึงว. คําขับไล่ที่เปล่งเสียงแรง ๆ ให้สัตว์เช่นไก่หนีไป; คํารับในเวลาพากย์โขน คนรับร้องเพ้ย. ก. ตะเพิด เช่น ถูกเพ้ย. ภาพประกอบ เพ้ย คำในภาษาไทยที่คล้ายกันเวค เวจ,เวจ- เวชยันต์ เวชศาสตร์ เวณิ เวท เวทนา เวทมนตร์ เวนคืน เวนไตย เวมัติก,เวมัติก- เว้ยแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าเพไนยถัดไปเพรง