พจนานุกรมไทย

คำในภาษาไทย

เปกข์,-เปกข์

หมายถึงน. ผู้เพ่ง, ผู้มุ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อุปสัมปทาเปกข์ คือ ผู้เพ่งอุปสมบท ผู้มุ่งอุปสมบท. (ป.).

 ภาพประกอบ

  • เปกข์,-เปกข์ หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย เปกข์,-เปกข์ หมายถึง น. ผู้เพ่ง, ผู้มุ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อุปสัมปทาเปกข์ คือ ผู้เพ่งอุปสมบท ผู้มุ่งอุปสมบท. (ป.).

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

เวค เวจ,เวจ- เวชยันต์ เวชศาสตร์ เวณิ เวท เวทนา เวทมนตร์ เวนคืน เวนไตย เวมัติก,เวมัติก- เว้ย

 กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "เปกข์,-เปกข์"

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด

 บทความปักหมุด

คำควบกล้ำไม่แท้ 40 คำ

คำไวพจน์ พร้อมความหมายน่ารู้

กะเพรา กระเพรา กะเพา เขียนอย่างไรจึงจะมีความหมายถูกต้อง

รวมคำที่เกี่ยวข้องกับคำว่า "นายกรัฐมนตรี"

คำในภาษาไทยที่อ่านได้สองแบบ

สุภาษิต หมวด ก-ฮ

 บทความยอดนิยม

ดูบทความ ภาษาไทย

 บทความล่าสุด

ดูบทความ ภาษาไทย

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"

ดูบทความทั้งหมด

 คำในภาษาไทยที่แนะนำมาใหม่

ราชสวัสดิ์

สุดสวาสดิ์

คำไวพจน์

ส้มเหม็น

ไก่ได้พลอย

สรรปาราติ

ค้นหาคำในภาษาไทยทั้งหมด