ผลการค้นหา

ความรักของฉันช่างเลวร้ายเสียจริง ยามมีสมบัติล้ำค้าชิ้นนั้นกลับปล่อยมันไว้ไม่ดูแล ยามมันหายไปกลับตามหาให้วุ่น อยากได้กลับมา แต่มันเป็นไปไม่ได้แล้ว

อกหักมันทุกวันเลย จะได้ชิน

เป็นโสดมันโคตรเหงา…แต่เป็นรองจากเขานั้น มันโคตรเจ็บ

ความรักมันย่อมมีเหตุผลและเวลาของมัน เมื่อถึงเวลาที่ต้องจากไป รั้งให้ตาย อ้อนวอนให้ตายมันก็ไปอยู่ดี

ระยะเวลาใช้มันเย็บหัวใจเสริมใยเหล็กให้มันใหม่ แล้วหัวใจจะกลับมาแข็งแรงใหม่กว่าดวงเดิม

บางทีการที่เราเป็นตัวจริง แล้วคนรักนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเรา ความรู้สึก "สุดท้ายมึงก็ไปไหนไม่รอด" มันสะใจแต่ขมขื่นมากนะ

เมื่อใดที่เธอหายเหงา เราก็คงหมดความหมาย

ความฝันที่หายไปพร้อมๆกับหัวใจที่แตกสลาย

บอกว่าตัวเองว่าจะไม่มีวันกลับไปหาคนแบบนั้นอีก แต่คือนั่งส่องเฟสส่องทวิตทุกวัน วันละสามเวลา

เธอเพ้อถึงเขา เราเพ้อถึงเธอ เราว่ามันไม่แฟร์เลย

ตอนไม่ได้คาดหวังก็ยังปกติดีนะ แต่ถ้ามันเริ่มเกิดความควาดหวังขึ้นเมื่อไหร่ ความผิดหวังมันก็จะตามมาทันที

ขอบคุณคนเลวคนนั้นที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน เพราะการที่เธอผ่านเข้ามาในวันนั้น มันทำให้ฉันได้รู้ว่าที่ผ่านมานี้แหละมันคือ "ชีวิต"