คำในภาษาไทยบัณเฑาะว์คำบาลีปณฺฑวความหมายกลองบัณเฑาะว์ อ่านว่าอ่านว่า /บัน-เดาะ/บัณเฑาะว์ หมายถึง?พจนานุกรมไทย บัณเฑาะว์ หมายถึง:[บันเดาะ] น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลอง ใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. (ป. ปณว; ส. ปฺรณว).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ บัณเฑาะว์ คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันบรรพต บรรยาย บรรหาร บริกร บริบาล บริวาร บัญชี บัณเฑาะก์ บาป บิดา บุญฤทธิ์ บุตรแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้"ก่อนหน้าบัณเฑาะก์ถัดไปบัลลังก์