คำในภาษาไทยบัณเฑาะว์อ่านว่าบัน-เดาะบัณเฑาะว์ หมายถึง?พจนานุกรมไทย บัณเฑาะว์ หมายถึง:[บันเดาะ] น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลอง ใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. (ป. ปณว; ส. ปฺรณว).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ บัณเฑาะว์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันบดินทร์ บท- บทบงกช บทภาชน์ บทรัช บทามพุช บทเรศ บพิธ บัณฑุกัมพล บำราศ บิณฑบาต บโทนแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "อ่านว่า"ก่อนหน้าบัณเฑาะก์ถัดไปบัณณาส