ตัวกรองผลการค้นหา
กระเดือก
หมายถึง(ปาก) ก. กลืนอย่างลำบาก เช่น กระเดือกไม่ลงคอ เต็มกระเดือก.
คลาคล่ำ
หมายถึงก. ไปหรือมาเป็นจำนวนมาก เช่น ฝูงชนคลาคล่ำเต็มท้องถนน.
ขอรับ
หมายถึงคำรับที่สุภาพชนใช้.
แอ้ด,แอ้ด,แอ้ด ๆ
หมายถึงว. เรียกอาการที่หนักเต็มกำลังว่า หนักเต็มแอ้ด; เรียกอาการจุกจนพูดไม่ออกว่า จุกแอ้ด ๆ.
พหูพจน์
หมายถึงน. คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง.
ทะ
หมายถึงคำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซํ้าซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น
กาพย์กลอน
หมายถึงน. คำร้อยกรอง.
ฉะ
หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ฉ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ฉาดฉาด กร่อนเป็น ฉะฉาด ฉ่ำฉ่ำ กร่อนเป็น ฉะฉ่ำ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.
หน้าแดง
หมายถึงน. หน้าเต็มไปด้วยเลือดฝาดเพราะความกระดากอายหรือโกรธเป็นต้น.
สากรรจ์
หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.
พอที
หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.
ดูเถอะ,ดูเถิด
หมายถึงคำบอกกล่าวให้รับรู้ไว้.