blow

blow แปลว่า?

EN-TH Dictionary blow แปลว่า:

1. พัด

2. เป่า

3. พ่น

4. พัด, โชย, รำเพย

5. ระเบิด, ขาด, ไหม้

6. ผลาญ (คำสแลง), ใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย

7. สูดจมูก

8. เป่า

9. ส่งจูบ

10. พัดพา

11. รำพาย

12. พัดผ่าน

13. ชวย

14. เป่า, เป่าลม, พ่นลม

15. เป่า (เครื่องดนตรี) ให้เกิดเสียง

16. พลาดโอกาส (คำสแลง)

17. ลมแรง (คำไม่เป็นทางการ)

18. เป่า (แก้ว)

19. การเป่า

20. การตี, การต่อย

21. บาน, ทำให้บาน