ผลการค้นหา

ฤกษ์

หมายถึง[เริก] น. เรียกดาวที่มีลักษณะเป็นกลุ่มแก๊สทรงกลมที่สามารถแผ่รังสีออกได้รอบตัวว่า ดาวฤกษ์.

ฤกษ์

หมายถึง[เริก] น. หมี; ดาวจระเข้, ดาวนพเคราะห์. (ส.).

ฤกษ์

หมายถึง[เริก] น. คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. (ส.).

เสียฤกษ์

หมายถึงก. ทำไม่ได้ในระหว่างเวลามงคลที่กำหนดไว้ (ใช้ในทางโหราศาสตร์) เช่น เจ้าสาวเป็นลมหมดสติในระหว่างพิธีรดน้ำสังข์ เลยทำให้เสียฤกษ์; ไม่ทันเวลาที่นัดหมาย เช่น นัดกันจะไปธุระแต่เขามาไม่ทัน เสียฤกษ์หมด.

ฤกษ์ล่าง

หมายถึงน. ฤกษ์ที่ประกอบฤกษ์บน มี ๙ ฤกษ์.

ฤกษ์บน

หมายถึงน. ฤกษ์ที่ดาวนพเคราะห์เสวยประจำวัน มี ๒๗ ฤกษ์.

ฤกษ์พานาที

หมายถึงน. ระยะเวลาที่เป็นฤกษ์.

ยามโยค

หมายถึงน. เวลาที่ประกอบด้วยฤกษ์.

จับลมปราณ

หมายถึงน. วิธีกำหนดดูความคล่องของลมหายใจเข้าออกว่าฤกษ์ดีหรือฤกษ์ร้าย.

สิทธิโชค

หมายถึงน. ฤกษ์ยามที่จะนำความสำเร็จมาให้.

มหุดิฤกษ์

หมายถึงน. ฤกษ์ดี, ยามดี.

ฉินทฤกษ์

หมายถึง[ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.