ตัวกรองผลการค้นหา
โพธิสมภาร
หมายถึงน. บุญบารมีของพระมหากษัตริย์.
ผลานิสงส์
หมายถึง[ผะ-] น. ความไหลออกแห่งผล (ความดี), ผลแห่งบุญกุศล. (ป.).
บุญนิธิ
หมายถึง[บุนยะ-] น. ขุมทรัพย์คือบุญ. (ป.).
บทมาลย์
หมายถึง[บดทะ-] (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.
บุญราศี
หมายถึง[บุนยะ-, บุน-] น. กองบุญ.
พระคุณ
หมายถึงน. บุญคุณ เช่น รำลึกถึงพระคุณครูอาจารย์.
ใหญ่หลวง
หมายถึงว. รุนแรง, หนัก, เช่น บุญคุณของท่านใหญ่หลวงนัก.
เสี่ยงบุญเสี่ยงกรรม
หมายถึงก. ลองทำดูโดยเชื่อว่าสุดแต่บุญหรือบาปจะบันดาลให้เป็นไป เช่น ลองเสี่ยงบุญเสี่ยงกรรมขอเด็กกำพร้ามาเลี้ยงดู ถ้าเขามีบุญก็จะได้ดิบได้ดีต่อไป.
อปจายนมัย
หมายถึงว. ที่สำเร็จด้วยการประพฤติถ่อมตัวต่อผู้ใหญ่ (ใช้แก่บุญ). (ป.).
บุพเปตพลี
หมายถึง[-เปตะพะลี] น. บุญที่อุทิศให้แก่ญาติผู้ตายไปก่อน.
บุญญานุภาพ
หมายถึงน. อำนาจแห่งบุญ. (ป. ปุญฺานุภาว).
ลำเลิก
หมายถึงก. กล่าวทวงบุญคุณ, กล่าวคำตัดพ้อต่อว่า โดยยกเอาความดีที่ตนทำไว้แก่อีกฝ่ายหนึ่งเพื่อให้สำนึกถึงบุญคุณที่ตนมีอยู่กับผู้นั้น.