ผลการค้นหา

โบราณ,โบราณ-

หมายถึง[โบราน, โบรานนะ-] ว. มีมาแล้วช้านาน, เก่าก่อน, เช่น อักษรโบราณ หนังสือโบราณ, เก่า, เก่าแก่, เช่น แพทย์แผนโบราณ ของโบราณ; (ปาก) ไม่ทันสมัย เช่น คนหัวโบราณ. (ป. โปราณ; ส. เปาราณ).

เชียรณ์

หมายถึงว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ. (แผลงมาจาก ชีรณ).

เก่าเหิง

หมายถึงของเก่านมนาน

เก่า

หมายถึงว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ เช่น มือเก่า หมายถึง ชำนาญ, หัวเก่า หมายถึง ครึ ไม่ทันสมัย, รถเก่า หมายถึง รถที่ใช้แล้ว.

ข้าวเหนียว

ภาษาพม่าေကာက္ညင္း

นานแล้ว, เก่า

ภาษาเกาหลี오래되다

เก่า

ภาษาจีน故

old

แปลว่าเก่า

has-been

แปลว่าเก่า, ก่อนหน้า

stale

แปลว่าไม่สด (อาหาร), เก่า, ค้าง, เหม็นหืน (อาหาร)

ตั้งเรียง,เก่า,กล่าว

ภาษาญี่ปุ่น陳

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちん

บุราณ

หมายถึงว. เก่า, ก่อน, เช่น คำบุราณท่านว่าไว้เป็นครู. (สังข์ทอง). (ป., ส. ปุราณ).