ตัวกรองผลการค้นหา
อปลักษณ์,อัปลักษณ์
หมายถึง[อะปะ-, อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น หน้าตาอปลักษณ์, รูปร่างอัปลักษณ์. (ส.; ป. อปลกฺขณ).
อัปลักษณ์
หมายถึง[อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. (ส. อปลกฺษณ; ป. อปลกฺขณ).
อปลักษณ์
อ่านว่าอะ-ปะ-ลัก
ภาษาจีน猥琐
คำบาลีอปลกฺขณ
คำสันสกฤตอลฺปลกฺษณ
อ่านว่าอับ-ปะ-ลัก
ภาษาจีน丑陋
ugly
แปลว่าอัปลักษณ์
ภาษาเกาหลี못 생기다
ภาษาจีน丑相
ugliness
แปลว่าความอัปลักษณ์
หล่อ
ตรงข้ามกับอัปลักษณ์